3. Coming over

Nerveus liep ik naar de deur van mijn nieuwe buren. Vlak voor ik aan wilde bellen ging de deur open. Een klein meisje met zwart haar stond in de deuropening. Ze stak haar hand naar me uit.
‘Ik zag je al aankomen. Alice,’ stelde ze zichzelf voor.
‘Syban,’ zei ik, en ik nam haar hand aan. Ze wenkte me en ik liep achter haar aan de woonkamer in.
‘Jasper, Rosalie, Carlisle, Esmé, Emmett, Edward, Bella en Renesmee,’ stelde ze iedereen voor, ‘Jacob is gaan rennen.’
Acht paar ogen keken me nieuwsgierig aan. Alice keek naar de rest. Ik voelde me wat ongemakkelijk. ‘Eh… hoi,’ zei ik stamelend. Ineens werd ik heel rustig.
‘Hoi!’ zeiden een aantal van hen terug.
‘Ga toch zitten,’ opperde Alice. In een halve seconde zat ik op de bank, naast Edward.
‘Misschien is het beter als we onszelf wat beter voorstellen,’ zei Bella, ‘Alice, begin jij?’
‘Nou, ik ben dus Alice Cullen, en ik ben samen met Jasper,’ even stopte ze, en glimlachend keek ze hem aan, ‘en mijn gave is de toekomst zien. Maar ik vertel iedereen altijd dat ze er niet te veel op moeten vertrouwen. Als iemand een beslissing verandert, verandert de toekomst mee,’ vertelde ze.
‘Jasper?’ zei Bella.
‘Ik ben Jasper Cullen, samen met Alice zoals je net al hoorde. Mijn gave is dat ik emoties kan aanvoelen en veranderen,’ vertelde hij. Dus daarom werd ik net ineens zo rustig! Ik knik begrijpend en staar hem lang aan. Bella doorbreekt de stilte weer.
‘Rose?’
‘Ik ben Rosalie Cullen, samen met Emmett, en ik heb geen gave.’ Zo, zij was snel klaar met vertellen.
‘Emmett,’ zei Edward.
‘Emmett Cullen, met Rose. Sterkste van de clan,’ vertelde hij. Om me heen werd gegniffeld en een paar mompelden iets wat leek op ‘opschepper’.
‘Oke,’ zei ik, ‘Dat zullen we nog wel eens zien.’ Ik lachte naar hem en nu werd er door een aantal hardop gelachen, sommigen om mij, sommigen om Emmett.
‘Ik geef de beurt door aan Carlisle,’ zei Emmett.
‘En sinds wanneer doe jij dat?’ vroegen Alice en Bella tegelijk, waarna ze elkaar aankeken en lachten.
‘Ik ben dus Carlisle Cullen, leider en eerste lid van deze clan. Ik ben een dokter, moet dus goed met bloed om kunnen gaan,’ vertelde hij. Het viel me nu pas op dat ze allemaal dezelfde kleur ogen hadden als dat ik had. Goud. Zij leefden dus ook op dierenbloed.
‘En ik ben Esmé Cullen, ik ben samen met Carlisle,’ ze stopte even om Carlisle aan te kijken met een dat-was-je-vergeten-te-vertellen-blik, ‘Carlisle en ik hebben allebei ook geen gave.’ Ik knikte. Nieuwsgierig keek ik naar Edward, Bella en Renesmee.
‘Volgens mij heeft ze haar volgende slachtoffer al uitgekozen,’ glimlachte Alice, ‘Edward?’
‘Nou, je kent mijn naam al, we hebben vanochtend kort gesproken,’ even glimlachte hij, met de nieuwsgierige ogen van de rest op zich gericht, ‘Ik ben dus Edward Cullen, samen met Bella. Renesmee is ons kind,’
‘Pap, niet zeggen, dat wilde ik zelf doen!’ viel Renesmee hem in de rede. Hij zag dat ik hem nieuwsgierig aankeek.
‘Bella raakte in verwachting toen ze nog mens was. Tijdens de bevalling hebben we haar veranderd.’
‘Renesmee, ga jij maar eerst,’ stelde Bella voor.
‘Ik ben Renesmee Cullen, kind van Edward en Bella. Wat Edward kan en wat Bella kan, kan ik omgekeerd. Ik kan geen gedachten lezen, maar ze laten zien. Bella houdt iedereen tegen, ik zorg dat niemand me tegen kan houden.’
Bella glimlachte. ‘Ik ben Bella Cullen, getrouwd met Edward, en Renesmee is dus ons kind. Ze is negen jaar geleden geboren, maar al lang volgroeid. Zorg dat je niemand vertelt dat ze ons kind is. We vertellen iedereen dat Renesmee nu zestien is,’ vertelde Bella. Ik knikte instemmend. Ze zag eruit als zestien.
‘Mijn gave is uitermate goede zelfbeheersing, en ik heb een schild.’
Nu waren negen paar nieuwsgierige ogen op me gericht. Ineens rook ik die geur weer. Wat was dat toch? De getinte jongen kwam de huiskamer in lopen.
‘Net op tijd, Jake,’ begon Renesmee, ‘ze wilde zichzelf net voor gaan stellen.’
‘Het lijkt me beter als Jake dat eerst doet,’ zei Carlisle. De anderen knikten instemmend. Jake keek naar me en zag dat ik ook een vampier was.
‘Nou eh, oke dan. Ik ben Jacob Black. Zoals je aan mijn huidskleur al ziet ben ik geen vampier. Integendeel. Ik ben een wolf. Ik kan me transformeren wanneer ik wil en zo lang wolf blijven als ik wil. Als ik in mijn andere gedaante ben verouder ik niet. Oh, en eh, die geur die je ruikt, die komt van mij,’ zei hij glimlachend, ‘jullie ruiken voor mij net zo vies als ik voor jullie.’ Ik besloot om mezelf ook voor te gaan stellen. Jacob was inmiddels op de bank gaan zitten.
‘Nou, ik ben Syban Meryllsen, 89 jaar oud, maar voor eeuwig 18. Mijn gave is niet veel bijzonders. Ik heb een schild, dat rek ik naar iemand toe en als ik diegene insluit kan ik zijn of haar gedachten horen.’
‘De gaven van Edward en Bella bij elkaar dus,’ stelde Carlisle vast. Ik knikte instemmend. Deze clan beviel me wel. Ze waren aardig. Erg aardig.

Lang hoofdstuk Reacties & Kudo's please?