1.6 Ultimatum

Maar houdt Bella zich er ook wel aan?
ik zal tegen Alice zeggen dat ze goed in Bella's toekomst moet kijken.
Bella stond op en liep om de tafel heen. Ik spreidde mijn armen over Bella heen en Bella ging op mijn schoot zitten.
Bella zei:'Wil je alsjeblieft even naar mij luisteren?'

Bella zei: 'Dit is veel en veel belangrijker dan zomaar een opwelling om een oude vriend weer eens te bezoeken. Jacob lijdt.' Bella stem vervormde bij dat woord. Bella zei: 'Ik kan niet, niet proberen hem te helpen - ik kan hem niet laten stikken, net nu hij mij nodig heeft. Alleen omdat hij niet de hele tijd menselijk is... Nou, hij was er ook voor mij toen ik...
zelf niet erg menselijk was. Jij weet niet hoe het was...'Bella aarzelde.
Ik voelde de pijn al in mij op komen. Ik miste toen Bella heel erg!. het deedt zo pijn als ik eraan dacht. Ik zal Bella nooit meer alleen laten! ik had haar toen zo erg gemist, en toen ik dacht ik ook nog als ze dood was! ik kreeg hele pijnlijke steken in mijn lichaam. Mijn armen waren staalhard geworden om Bella heen.; Mijn handen waren gebalde vuisten, de pezen gespannen. Bella ging verder: 'Als Jacob mijn niet had geholpen... dan weet ik niet zeker wat je had aangetroffen toen je terug kwam. Ik ben hem heel wat verschuldigd,Edward.'
Als Bella dat zei kreeg ik nog meer pijn in mijn lichaam. Ik dacht terug aan die tijd het was zo verschrikkelijk!
Ik fluisterde: 'IK zal mezelf nooit vergeven dat ik bij je weggegaan ben.
Al leeft ik honderdduizend jaar.' Bella legde haar hand tegen mijn gezicht.
Bella zei: 'Je deed gewoon je best om het goede te doen. En ik weet zeker dat het bij iedereen die minder gestoord is dan ik gewerkt zou hebben. Trouwens, je bent er nu toch. Daar gaat het om.'
Ik zei: 'Als ik niet was weggegaan, zou je nu je leven niet willen wagen om een HOND te troosten.
Bella kromp ineen.
Ik zei op een sombere toon: 'Ik weet niet hoe ik dit netjes moet verwoorden. Het zal wel vreed klinken neem ik aan. Maar ik ben je in het verleden al een keer BIJNA kwijtgeraakt. Ik weet hoe het voelt om te denken dat ik je kwijt ben. Ik kan niet toestaan dat je iets gevaarlijks doet.'
Bella zei: 'In dat geval zou je me moeten vertrouwen. Er zal mij niks overkomen.'
'Alsjeblief, Bella fluisterde ik
Bella zei: 'wat alsjeblief?'
Ik zei: 'Alsjeblief, voor mij. Doe alsjeblief een bewuste poging om jezelf in veiligheid te houden. Ik zal alles doen wat ik kan, maar een beetje hulp zou ik wel waarderen.'
Bella mompelde: 'IK zal mijn best doen.'
Ik zei: 'Heb je wel enig idee hoe belangrijk je voor me bent.'Enige notie van hoeveel ik van jou hou?' Ik trok Bella dichter tegen mijn borst aan.
Bella duwde haar lippen op mijn nek en zei: 'IK weet hoeveel ik van jou hou.'
Ik zei:' Je vergelijkt een klein boompje met het hele bos.'
Bella zei: 'Onmogelijk.'
Ik kuste Bella kruin en zuchtte. 'Geen weerwolven.'
Bella zei: 'Dat kan ik niet. Ik moet jake zien.'
Ik zei:' Dan zal ik je tegen moeten houden.'
Bella zei: 'Dat zullen we nog wel zien. Hij is nog steeds mijn vriend.'