Chapter 62. One heartbeat

Voorzichtig til ik Faith nog een paar traptreden op. Onze vrienden waren ontzettend blij dat we bij elkaar waren, zelfs Chaz. De deur van de hotelkamer komt al in zicht. Ik open de deur en leg Faith voorzichtig op het bed. Ik ga naast haar liggen. Haar fonkelende groene ogen staren diep in de mijne, alsof ze dwars door me heen kijkt. 'Ik houd zoveel van je,' fluister ik. 'Ik ook van jou.' Haar stem is zo melodieus. Ze verbaasd me elke keer weer. Ze zoent me. Deze keer voelt het anders. Ik wil... meer. Haar handen glijden door mijn haren. 'Ik houd van je,' fluister ik tussen het zoenen door. Mijn lippen lijken de hare niet los te kunnen laten. Mijn handen strelen haar lichaam. Dan heb ik pas door wat ik aan het doen ben en trek me geschrokken terug. 'Het spijt me. Ik liet me gaan. Het is allemaal mijn schuld. Wat kan i-' Ze doorbreekt mijn waterval aan woorden met haar lippen. Ze maakt zich los en kijkt me aan. De blik in haar ogen... Het is overweldigend. Vol liefde. Ze kust me opnieuw. Dit keer houd ik me niet meer in en laat me helemaal gaan. Mijn handen spelen met de onderkant van haar shirt. Langzaam schuif ik omhoog, zodat ze me kan stoppen als ze dat wilt. Maar dat doet ze niet. Als het shirt bij haar borsten is maak ik mezelf even los en trek het over haar hoofd, waarna ik mezelf meteen weer vastmaak aan haar lippen. Mijn shirt gaat er snel achteraan. Als ik haar broek losmaak laat ik mijn blik even over haar lichaam gaan. Een blik is genoeg, vind ik, want haar ogen zijn nog mooier dan normaal. Het lijkt alsof ik haar gedachten kan zien in haar ogen. De groene smaragden lijken wel drugs te zijn, en ik ben de verslaafde. Als ik haar bh wil losmaken kijk ik haar vragend aan, wetend dat als ze die uit heeft er voor mij geen weg meer terug is. Weer is er dezelfde blik in haar ogen. Het voelt alsof ik word overspoeld met geluk en er verschijnt een waas voor mijn ogen. Het is geen lust, het is liefde. Misschien is het wel sterker dan dat. Zou dat kunnen? Ik staar in haar ogen en weet onmiddellijk het antwoord. Ik zou er alles voor over te hebben om voor eeuwig bij haar te blijven. ´Ik houd van je.´ Ik fluister het in haar oor, elke keer weer, hopend dat de woorden dan nog sterker worden. Ik neem alles in me op. Elke beweging, elke ademhaling, elk geluid. Ze is perfect. Perfect voor mij. We lijken bij elkaar te passen als twee puzzelstukjes. Wat mensen ook over haar zeggen, niemand zou haar plaats in kunnen nemen. Er is niemand zoals zij. En niemand zal dit ooit nog van ons kunnen afpakken.

Faith ligt met haar ogen gesloten op me. Haar lange zwarte haren liggen als een waaier verspreid over mijn borst. Elke keer als ik adem beweegt ze mee. Er zijn geen woorden meer nodig. Ze weet al mijn geheimen. Soms denk ik zelfs dat ze mijn gedachten kan lezen. Haar hand glijdt naar de plek waar mijn hart hoort te zijn. Ik voel een hartslag, maar weet niet van wie het is. Het maakt me eigenlijk ook niet uit. Want wij zijn een.