Chapter 15: the loss of a friend

Na vijf minuten hoor ik geritsel tussen de bomen en komt er een gedaante aanrennen die vlak naast Seppe tot stilstand komt.Ik kijk Benjamin vragend aan, maar die schud zijn hoofd. "Dat is Jonas, Seppe's tweelingbroer." Ik kijk nog eens goed naar die twee en zie dan dat ze wel op elkaar lijken. Ze wisselen een paar woorden en draaien zich dan met een ruk om als een stuk of 10 gedaantes met donkere mantels uit het bos tevoorschijn komen. De twee eerst zijn nogal klein van stuk, maar volgens mij niet minder gevaarlijk dan die grote die achter hen staat. Een van die kleine gedaantes richt zijn of har blik op Seppe en hij begint te stuiptrekken van de pijn. Ik hoor Embry naast me grommen. "Jane, ze heeft de gave om mensen, vampieren en weerwolven veel pijn te laten voelen." legt Vanessa uit als ik vraag wat er gebeurd. Het gedaante, Jane dus, wendt haar blik af en seppe blijft na hijgen op de grond.

"Je bent stout geweest Seppe." zegt Jane moet hoge stem en ze doet haar kap naar achteren. "Aro vroeg je niet om die hond te gaan helpen. Nee, hij vroeg om haar naar hem te brengen." Ze kijkt Seppe weer aan en hij schreeuwt het uit van de pijn. Benjamin springt voor Seppe en Jane richt haar blik op hem."Benjamin, lang geleden." Ze kijkt Benjamin glimlachend aan maar er gebeurd niets.Ze vertrekt haar mond tot en woedende grimas en speurt in het rond tot ze Jonas ziet staan. " Spijtig hij Jane, als je je gaven niet kan gebruiken." zegt Jonas met zachte stem. Als je je ogen toe zou doen zou je denken dat het Seppe was die iets zei. Het gedaante naast Jane pakt haar arm vast en fluisterd iets in haar oor. Daarna kijkt hij Jonas aan, zo'n tien minuten lang. Even is het stil en dan grijnst Jonas. "Sorry Alec, je zult moeten vechten. Ik hoor en sissend geluid en zie dat Seppe weer is opgestaan en er stalen klauwen uit zijn armbeschermers zijn gegleden.

Jane knikt kort en die grote achter haar stormt recht op ons groepje af. "Here we go." hoor ik Embry nog denken voor hij groment vooruit schiet en de grote vampier onderuit haalt. Benjamin helpt hem terwijl ik en Vanessa op een andere afvliegen die op hen afgelopen komt. Na twee minuten is iedereen aan het vechten en niemand merkt Alec op die Benjamin van achteren beetpakt en zijn tanden in zijn arm zet. benjamin schreeuwt en ik hoor een miselijk makende scheur. Benjamin jammerd en ik kijk even om, om te kijken wat er gebeurd is. Benjamin houdt zijn schouder stevig beet en kijkt met een verbaasde uitdrukking op zijn gezicht naar zijn arm die wat verder op de grond ligt. Ik blijf hem horen jammeren als ik mij terug op en vampier stort. Ineens hoor ik terug zo'n geluid dat er iets scheurt en Benjamin stopt ineens met jammeren. De vampier waar ik mee aan het vechte was krijgt een grijns op zijn gezicht en kijkt naar de plek waar Alec en Benjamin aan het vechten waren. Een geur van verbrand vlees dringt zich in mijn neusgaten en voor ik kan reageren hoor ik Embry klagend janken.
Dit was de laatste keer dat ik Benjamins stem gehoord heb en zijn glimlach zag. Dit gevecht is Benjamin fataal geworden.