The change's

May glimlacht als ze aan die tijd terug dacht, gelukkig kwam Sem in de vakantie weer. Jammer genoeg maar één weekje… ‘May wil je nog wat eten voordat je weggaat’? vroeg haar moeder terwijl ze met haar hand voor haar ogen zwaait. ‘Eh ja sorry mam ik was met mijn gedachten ergens anders’ verontschuldigt May zich. En snel pakt ze een boterham. Na een kwartiertje reed May met haar fiets naar school. Ze merkte dat ze veel harder reed dan normaal, terwijl ze toch op het zelfde tempo fietste. Waarom kijkt iedereen me zo raar aan dacht May. Iedereen keek May met open mond na, nou dat was ook niet zo vreemd. Iedereen zou het gek vinden als een meisje van vijf jaar zo hard kon fietsen, en ook nog de hele tijd achterom kijken zonder dat ze botste op iets. May besloot zich er niks van aan te trekken en fietste gewoon door. Toen ze het school plein opreed zag ze dat er al een paar kinderen waren. Ook haar beste vriendin Dyla, snel zette ze haar fiets in de fietsen stalling. ‘Dyla’ riep May blij. ‘May’ riep Dyla net zo blij. Ze rende naar elkaar toe en deden hun vriendschap teken . duimen tegen elkaar, wijsvingers tegen elkaar, middelvingers naar elkaar toebuigen, knokkels van je ringvinger tegen elkaar en je pinken tegen elkaar, zo krijg je het teken van Dyla en May. ‘Weetje wat raar was’ zegt May tegen Dyla’ vanochtend reed ik naar school, en iedereen keek me raar aan ik denk dat dat kwam omdat ik sneller reed dan normaal, maar ik reed gewoon op mijn eigen tempo raar hé’? ‘Ja echt raar..’Net als Dyla nog wat wil zeggen gaat de bel. ‘Kom dan gaan we in de hoek zitten’ roept May naar Dyla. ‘Oké ik kom roept’ Dyla.

graag reacties(flower)