The history

Ze was boos van huis weg gerend, het bos in. Ze rende door tot ze opeens in een lichtbundel stond. Ze stond midden op de openplek, ze wist meteen dat dit haar plekje zou worden. Toen ze wat beter rond keek zag ze een soort van hut heel hoog in een grote boom. Ze was de boom ingeklommen en bij de boomhut gekomen, er zat ook een echte deur in. Het was heel mooi maar je kan zien dat er al heel lang niemand was geweest. Toen die week erna Sem haar neef kwam, besloot ze het hem te vertellen. Nadat hij dat gehoord had en de hut had gezien was hij meteen naar huis gereden en sop, een dweil, een schrobborstel en een stofdoek. Binnen 10 minuten waren ze klaar met schoonmaken. Sem had ook nog stof voor de gordijntjes, olieverf, een tafel, stoelen en een kleed meegenomen. Sem had eerst met olieverf de muren geschilderd, hij had haar huis, het bos, de openplek en zelfs het strand geschilderd. Het leek net echt. hij had ook de buitenkant van de hut geschilderd na dat ze hadden gestoeid en gegeten. De buitenkant was met een bladerdekpatroon geschilderd, als je van de grond keek kon je de hut niet zien. May en Sem waren de enige die de hut konden zien, omdat ze wisten waar de hut was. Ze hadden op het dak naar het adembenemende uitzicht zitten kijken tot de zon onder ging, daarna gingen ze naar haar huis. Ze waren net op tijd voor het eten, ze aten toen patatjes met een hamburger. May’s en Sem’s lievelingseten .Nu May donkerbruin haar heeft lijkt ze heel erg op Sem maar hij heeft groene ogen en zij grijze. Wat Sem trouwens heel mooi vond, volgens hem had ze grijze ogen met in het midden groenachtig geel.