#29

Ik word wakker. Wachtwachtwachtwacht, ben ik nou in SLAAP gevallen?? In zo'n vage situatie? Typisch iets voor mij . Ik kruip uit het bed en zoek een lichtknopje. Jeeeez., ik heb licht nodig om het knopje te vinden van het licht! Hoe vaag is dat?! Ik stoot mijn vinger tegen een hard randje (HET GROENE KNOPJE!! DRUKKEN DUSSS!!!). Ahaa, de lichtknop gevonden. Ik druk erop en de kamer word licht. Zuchtend ga ik naar de badkamer. Ik was mijn gezicht even en loop terug naar de kamer.
'Ze is wakker' hoor ik 2 fluisterende stemmetjes zeggen. Ik loop naar de deur en leg mijn oor er tegen.
'Kunnen we nu wel naar binnen lopen? Misschien is ze zich aan het omkleden..' zegt een van de stemmetjes.
'Tuurlijk, en ze heeft haar kleren al aan, dus omkleden is een beetje onlogisch' zegt het andere stemmetje. De deur gaat open en knalt tegen mijn hoofd aan.
'Auw' zegt ik. Ik zie Rosalie en Esme in de deuropening staan.
'Sorry' zegt Esme. Ik wrijf over mijn hoofd heen en voel dat er gelukkig geen bult is ontstaan.
'Het gaat wel' zeg ik.
'Kan je mee komen naar beneden?' vraagt Rose. Ik knik en loop achter ze aan.

Beneden staat iedereen al klaar. Mijn meligheid verdwijnt meteen. Nou komt het erop aan. Ze gaan me helemaal overhoren over Jasper. Aarggghh! Ben ik even blij dat Edward mijn gedachten niet kan lezen... Iedereen gaat op de banken zitten, dus ik doe dat ook maar.
'Uhm... Waarom moest ik hier heen komen...?' vraag ik mompelend. Blijkbaar ben ik niet de enige die niet weet wat ze moeten zeggen. Iedereen is een poosje stil, tot Emmett opstaat.
'Ik trek dit niet meer, waarom zeggen jullie niet gewoon dat dit niet kan?! Ik bedoel.., over een paar dagen komt de Volturi en dat ze nu met..., jeweetwel.., heeft kan er gewoon niet bij!!!'. Ik voel mijn mond bijna openvallen. Jasper staat er ook van te kijken.
'Ikke.., mag ik even..., naar huis bellen....?' vraag ik stotterend. Edward wijst naar de telefoon en ik typ ons nummer.
'Met Amy' zeg ik als ma de telefoon heeft opgenomen.
'Heei schat! Waar was je?' vraagt mijn moeder
'Bij de Cullens, en ik blijf nog een paar nachtjes logeren, dat mag toch wel?'.
'Tuurijk! Heb je wel genoeg kleren?'.
'Ik kan vast wel wat van Alice lenen..'.
'Okeei dan! Ik zie je later wel!'.
'Man.., je weet toch dat ik van je hou?'.
'Tuurlijk schat, ik ook van jou'. Zuchtend hang ik op. Het zou best het laatste gesprek kunnen zijn tussen mijn moeder en ik. Over 2 dagen word ik een vampier. Ik loop terug naar de bank.
'en?' vraagt Alice.
'Het mag, uiteraard'. ik zie nu pas dat Jasper helemaal aan de andere kant zit, zo ver mogelijk weg van Alice. Als ik naar Alice kijk veranderen haa ogen. Ze krijgt een visioen. Iedereen kijkt haar schokkend aan. Vooral Edward.
'Wat is er aan de hand?' vraag ik.
'De volturi komt vandaag..' zegt Alice. Ik kijk bang om me heen. Iedereen kijkt me ook bang aan. Dan staat Alice op en trekt me mee naar boven.
'Waarom gaan we naar boven...?' vraag ik mompelend.
'Ik moet je voorbereiden.., op wat er zometeen gaat komen..' antwoord Alice en ze trekt me mee een kamer in. Ze vertelt me alles over de volturi. Over wat voor gave's Jane enzo hebben.

Als ze me behoorlijk veel hebben verteld horen we Edward roepen. As een gek gaan we naar beneden. Iedereen gaat om me heen staan.., wachtend op een aantal schimmen die aankomen..