Foto bij Free

Lief dagboek,


Het lijkt erop dat ik nu al in een ritme kom. De dagelijkse sleur van opstaan, ontbijt vermeiden, niemand proberen te vermoorden en weer naar bed gaan.
Morgen weer naar school en ik mis mijn oude leven. Vroeger… Ha, het is pas een week geleden dat alles veranderde en het lijkt wel alsof er al jaren voorbij zijn. Maar alles is ook zo verandert. Vorige week waren Stacy en ik nog onafscheidelijk. We vertelde elkaar alles. Nu heb ik één geheim dat ik zelfs haar niet kan vertellen en het lijkt alsof er meteen een toren hoge muur tussen ons is ontstaan. De manier waarop we afgelopen week met elkaar zijn om gegaan is zo niet ons.
Waar het uiteindelijk op neer komt is dat ik mijn oude leven verschrikkelijk mis. De vrijheid die ik toen nog had. Het was zo heerlijk onbezorgd en rustig vergeleken met nu en het komt nooit meer terug. De oude Luna is verdwenen,weg, voor altijd.
Die Luna wenste altijd voor wat spanning in haar leven, smeekte voor wat verandering. Ze heeft haar zin. Mijn leven is volledig door de war gegooid en ik ben de enige die het weer kan recht zetten. Het voelt alsof ik gevangen zit in mijn eigen wereld waarover ik niemand kan vertellen. Die niemand ooit kan weten en waar ik voor altijd in gevangen zal zitten.

Liefs Luna

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen