Chapter 61. Reuniting

Vermoeid stap ik uit de auto en loop naar de ingang van het hotel. Ik word verblind door de flitsen van camera's. Ik voel me leeg en zwak. Kenny duwt alle fotografen voor me aan de kant zodat ik door kan lopen naar de lobby. Het is inmiddels al 1 uur 's nachts. In de lobby zijn niet veel mensen meer, afgezien van een grote groep mensen die druk aan het discussiëren zijn. Ik neem de moeite niet om ze te bekijken en wil direct doorlopen naar het trappenhuis, als mijn naam word geroepen. Ik draai me om en kijk recht in Ryans gezicht. 'Ryan? Wat doe jij hier?' De groep mensen staat op, en nu valt het me pas op dat het mijn vrienden zijn. Christian, Chaz, mijn moeder en zelfs Caitlin. Maar geen Faith. De hoop zakt in mijn schoenen. Ryan volgt grijnzend mijn blik. 'Maak je geen zorgen, Angel komt er zo ook aan.' Ik kijk hem vreemd aan. Mijn vrienden gaan om me heen staan. 'Ze neemt Faith mee,' zegt Ryan ondeugend. Even weet ik niets meer te zeggen. Faith is hier. Chaz lacht. 'Waarom zijn jullie hier?' vraag ik nog steeds verbijsterd. 'Scooter belde ons dat je depri was. En Faith kwam haar kamer niet uit en at niet meer. Dus besloten we om hierheen te komen, maar alleen op de voorwaarde dat Faith weer zou eten. Het eerste wat ze deed toen ze dat hoorde was drie boterhammen eten,' vertelt mijn moeder. Haar gezicht vertrekt. 'Die ze direct erna weer uitspuugde door de chemokuur.' 'Ze was heel moe toen we aankwamen, dus zij en Angel zijn naar boven gegaan. Ik heb haar net een sms gestuurd en ze kunnen elk moment beneden komen,' gaat Ryan vrolijk verder. Hoopvol staar ik naar de lift. Zodra de liftdeuren opengaan, wil ik ernaar toe rennen en Faith in mijn armen nemen. Gelukkig zie ik net op tijd dat het een oude vent is die uit de lift komt en houd ik me in. De ander lift gaat open en ik zie Angel verschijnen. Op haar schouder leunt Faith. Ze ziet er nog vermoeider uit dan eerst. Haar groene ogen glijden door de lobby. Dan vangt ze mijn blik en lijkt de hele wereld alleen nog maar om ons te draaien. Ik loop naar haar toe en pak haar voorzichtig over van Angel. Ik sla mijn armen om haar heen en snuif haar geur op. 'Ik heb je zo erg gemist,' fluister ik in haar oor. Ik kijk haar aan en zie dat er tranen over haar gezicht glijden. 'Huil je nou?' vraag ik verbaasd. 'Laat me niet meer alleen,' snikt ze zachtjes. Ik buig voorover en voel eindelijk haar lippen weer. Ze lijkt nog breekbaarder en dunner. Ik hoor hoe mijn vrienden beginnen te joelen en maak me met een rood hoofd los. Scooter komt naar ons toe gelopen. 'Ik ben Scooter Braun, Justins manager. Wat fijn om je te ontmoeten.' Hij steekt zijn hand uit die Faith langzaam schudt. Nog steeds houd ik haar stevig vast. Scooter richt zich op mij. 'We hebben een probleem. Er staan massa's fans en paparazzo voor het hotel. En nu je met Faith bent is het misschien beter om-' Hij slikt. 'Het nu bekend te maken, om roddels te voorkomen.' Hij kijkt ons afwachtend aan. Faith knikt. 'Het nu direct bekend maken? Kan het niet morgenochtend?' stribbel ik nog tegen. Ik weet niet hoe mijn fans gaan reageren op Faith. Ze schudt haar hoofd. 'Laten we het nu doen.' Scooter kijkt ons blij aan. 'Ga lekker zitten, ik laat een paar fotografen en journalisten komen.' Ik kijk naar Faith. 'Weet je het heel zeker?' Ze knikt opnieuw. Een paar journalisten komen naar ons toegelopen. 'Justin, wie is dit meisje?' vraagt de eerste nieuwsgierig. 'Zijn jullie een stelletje?' 'Is ze je zusje?' 'Wat is haar naam?' Ik voel hoe Faith angstig tegen me aan kruipt . 'Ze is erg dun.' 'Is ze ziek?' 'Heeft ze een eetstoornis?' Ik doorbreek de waterval aan vragen. 'Dit is Faith.' De journalisten beginnen te schrijven. 'Is ze je vriendin?' Ik schud mijn hoofd. 'Maar ik wil wel heel graag dat ze dat wordt.' Faith kijkt omhoog. Ik grijp mijn kans en zoen haar. Ik hoor het geklik van de camera's maar negeer het. Faith maakt zich los. Haar wangen zijn rood. De reporters willen verder vragen, maar ik sein naar Kenny, die de mensen naar de uitgang helpt. Ik pak Faiths handen vast. 'We kennen elkaar al best lang, en ik wou je vragen of je misschien mijn vriendin zou willen zijn,' stamel ik zenuwachtig. Bijna direct vinden onze lippen elkaar. Ik neem genoegen met het antwoord en ga mee in de kus.