23. Los ojos azules

Gerard ligt nog te slapen maar ik trek alvast wat kleren aan, ik ga zo even naar huis bellen om te zeggen dat alles oké is. Ik schuif het gordijn een stukje opzij en ga door de schuifdeur naar het balkon en sluit hem daarna zachtjes. Ik ga in de stoel zitten en laat me een beetje onderuit zakken. Ik pak mijn mobiel en zoek tussen mijn contacten. Alles ging zijn gangetje thuis en gelukkig hadden ze niks in de gaten. Net als ik op het einde loop van het gesprek gaat er een schuifdeur open en stapt Bojan naar buiten. Hij gaat naast me zitten en als ik ophang zegt hij me gedag. ‘Is Gerard nog niet wakker?’ ‘Nee..’ zei ik zacht. ‘Zeg… is er soms iets, je doet anders sinds we hier zijn en Gerard zegt amper iets tegen me.’ Wat moet ik nu in hemelsnaam zeggen? Hij is zo jaloers als een kind van 6 die geen lolly krijgt en zijn beste vriendje wel.. ‘Is het omdat ik je droeg?’ Ching ching, 10 points amigo. ‘Of omdat van het strand..?’ Ching ching ching bonus + 25 points. ‘Ja.. ik denk het wel, ik weet gewoon niet goed hoe ik me nu moet gedragen bij je want Gerard vindt het dus echt niet leuk..’ ‘Maar.. we zijn vrienden, we kunnen toch gewoon met elkaar praten?’ Hij kijkt met zijn onschuldige bruine ogen naar me en wachtte op een bevestiging op wat hij zojuist had gezegd. ‘Ja is ook zo, hij koelt vast wel af..’ ‘Ik hoop het want het moet wel een leuke vakantie worden.’ Hij glimlacht naar me en staat op. Hij legt zijn hand even op mijn schouder. ‘Ik ga even douchen, ik zie je straks wel weer.’ Ik open de schuifdeur en Gerard wordt wakker van het zonlicht. ‘Lekker geslapen?’ hij rekt zich uit en kijkt me aan. ‘Ja hoor..’ zei hij maar het kwam niet echt overtuigend over. ‘Hee.. ik heb nagedacht.. het is echt stom van me om te denken dat je iets met Bojan zou doen.. en je moet echt niet denken dat je nu niet meer met hem om mag gaan.. het spijt me echt’ Ik lach en ga naast hem op bed zitten en geef hem een knuffelen en een kus. ‘Kom maar eens uit bed, ik heb zin in het ontbijt.’ Hij staat op en geeft me nog een knuffel.

Op de gang knal ik tegen Cesc op, ‘Jij ook goede morgen’ zegt hij lacherig en Naomi kijkt me raar aan, ik wrijf over mijn hoofd. Net dan komt Bojan ook. ‘Wat ben jij nou weer aan het doen?’ zegt hij met een big smile. ‘Teveel nagedacht?’ ‘HA-HA nee je maatje hier heeft een buik van staal.’ Cesc lacht en geeft me een schouderklopje.

Het was een stuk gezelliger met zijn alle op het strand. Naomi, ik en Bojan spelen volleybal in de zee en Gerard en Cesc liggen te bakken op hun handdoek. Het volleybal veranderde meer in “ pak-de-bal-dan-als-je-kan” Ik probeerde hem van Bojan af te pakken maar ik was kansloos, hij hield de bal boven zijn hoofd en hij was veel te groot. Ik spring op hem en hij wankelt even. Naomi kijkt me lachend aan. ‘Houd hem wel heel hè.’ Ik probeer op Bojan zij schouder te klimmen maar dat gaat niet helemaal goed, uiteindelijk vallen we allebei in het water. Bojan laat het zeewater uit zijn mond lopen ‘Oké bah, jij wint.’
Super trots met de volleybal in mijn handen loop ik terug naar Gerard en Cesc. ‘Bojan is slap.’ ‘Ja, nog iets nieuws te vertellen?’ zegt Cesc en kijkt Gerard lachend aan. ‘Ha-ha.’ Zeg ik sarcastisch en gooi de volleybal naar Cesc zijn hoofd. Ik ga naast Gerard op mijn handdoek zitten en neem een slok van mijn flesje water. Met de felle zon in zijn ogen leken ze nog lichter blauw en straalde ze nog meer.’Wat is er?’ Ik blijf hem gehypnotiseerd aankijken en denk niet eens na bij wat ik zeg. ‘Je ogen zijn zo mooi in het zonlicht..’ Een lieve glimlach verschijnt op zijn mond en hij geeft me een kus.

Het is donker en iedereen lijkt al te slapen, in dit gedeelte van het hotel in ieder geval, het uitgaansleven gaat gewoon door. Het is twee uur ’s nachts zie ik op de klok van mijn mobiel. Ik lag niet echt lekker en besluit dus maar even mijn benen te gaan strekken. Ik trek mijn joggingbroek aan en een shirt met lange mouwen, het koelt ’s nachts wel echt af hier. Heel zacht open ik de deur van onze kamer. Ik besluit nog maar wat te gaan drinken aan de bar in het hotel, ik had wel zin in een borreltje. Toen ik weer onder de mensen was was ik gelijk weer helemaal wakker. De barman kijkt me lachend aan en ik ga voor hem zitten. ‘Witte wijn alsjeblieft.’ ‘Zo zo jonge dame, zo laat nog alleen drinken?’ Ik had niet echt zin in flirterige mensen en knikte dus maar gewoon. ‘Tja..’ Hij zet de witte wijn voor me neer en met kleine slokjes kom ik steeds dichterbij de bodem van het glas. Dan voel ik ineens een hand op mijn schouder en gaat er iemand naast me zitten. ‘Hee, kan je ook niet slapen?’ Het is Bojan, die nu ineens klaar wakker lijkt te zijn in tegenstelling tot gistere. ‘Nee.. jij ook al niet?’ ‘Nee.. zo alleen in dat grote bed.’ Ik geef hem een zwak glimlachje. Hij besteld een 7-up, wat hebben die jongens de laatste tijd toch, ze zijn zo non-alcohol ineens. Toch zeg ik er niks van, misschien ben ik ook wel gek dat ik nu nog aan de wijn zit maar het bevalt me wel. ‘Is alles weer oké tussen jou en Gerard? Want hij deed wel een stuk aardiger tegen me vandaag.’ Zei Bojan en kijkt me aan met zijn donkere ogen waar het licht in weerspiegelde. ‘Ja, hij was gewoon een beetje chagrijnig, maar alles is oké nu hoor.’ En nu kon ik hem wel een oprechte glimlach laten zien.Toen begon Bojan ineens over iets waarvan ik het bestaan vergeten was.. Mijn adem stokte even.. hoe weet hij dat nou..?