Chapter 6

‘He, jongens, ik verveelde me een beetje. Zin om iets leuks te gaan doen?’
En als blikken konden doden dan stond Paul daar niet zo idioot te lachen nu.
Hij keek naar mij met een raar gezicht. Naast mij hoorde ik Embry een beetje verschuiven en toen ik naar zijn gezicht keek zag ik de perfecte reflectie van mijn gevoel nu.
Daar ging ons mooie momentje.

Toen had Paul door dat hij ongelegen kwam, hij schuifelde een beetje rond op de vochtige aarde van het bos. Hij draaide zich een beetje gegeneerd om.
Ik had Paul nog nooit zo gezien, normaal was hij niet zo gevoelig. Nu dus wel. Stiekem vond ik het wel een beetje grappig.

Maar toen hij weg was, was de sfeer te geforceerd. Embry probeerde nog iets te zeggen.
‘Ik, euhm… mjaa.. wat?...’ Hij was super schattig als hij niet uit zijn woorden raakte.
‘Shhht.’
Ik legde zachtjes mijn vinger tegen zijn lippen, en hij zweeg meteen.
Hij boog zijn hoofd zachtjes naar me toe. Eindelijk. Ons momentjes werd eventjes verstoord, maar nu werd het volmaakt gewoon.
Ik voelde zijn warme adem over mijn lippen strijken en zachtjes opende ik mijn mond. Hij drukte zijn lippen op de mijne. Het was gewoon volmaakt, ze pasten zo goed op elkaar.
Hij legde zijn hand in mijn haar, en ik streek met de mijne over zijn mannelijke kaaklijn.
Hij kuste mij zo zacht en teder, maar tegelijkertijd toch heel passioneel.
Nu wist ik het zeker; wij waren gemaakt voor elkaar.

Na een tijdje, het leken wel uren. Of dagen. Ik was eventjes alle besef van tijd kwijt, liet hij mij los. Ik keek hem diep in zijn ogen. Hij vlocht zijn hand door de mijne.

‘Juney, dit wou ik eigenlijk al langer doen. Maar… het was niet zo simpel. Het is al een tijdje, ik weeet niet hoe lang. Maar heb je ooit gehoord van inprenten?
Wel dat is me dus overkomen. Met jou. En ik weet dat ik het eigenlijk niet mag vertellen, maar jij weet toch al alles van Jacob-, ik bedoel ‘je vader’.’

Een beetje overrompeld door wat hij net zei, keek ik hem aan.
Zei hij nu net dat hij, Embry, met mij was ingeprent?
Hetzelfde als er gebeurde met mijn vader en moeder? En Sam en Emily?
En Paul en al de rest?
Ik vond het maar een raar gevoel.
Het enige wat ik wist van inprenten was dat je nooit zoveel liefde kon weerstaan..