16. Help!!...

16.

Terwijl ik door de woonkamer richting de keuken loop voel ik de starende blikken op mijn rug branden. Ik glimlach stiekem en pak wat sinaasappelsap uit de koelkast. Ik ben te lui om een glas te pakken dus neem gewoon het hele pak mee. Als ik terug kom zie ik alle jongens al zitten en kijken naar mij. Ik werp heel vluchtig een blik op Seth en zie hem kwijlend naar me kijken. Ik glimlach nu zelfvoldaan. ‘Jaa, die blik zag ik’ schreeuwt Jake keihard door de kamer. Iedereen lacht en kijkt naar mij. Voor de zoveelste keer wordt ik helemaal rood. Ik kijk de kring rood en zucht. ‘Jullie konden toch wel een klein plekje voor mij overlaten’ vraag ik onschuldig. ‘Maar dat deden we ook’ zegt Paul en knikt richting Seth’s schoot. Paul lacht nu keihard met zijn bulderende lach om zijn eigen grap. Die ik eigenlijk helemaal niet grappig vond. ‘Nou, waar wacht je nog op’ zegt Jared lachend. Nu wordt mijn rode gezicht nog roder en ik wou dat Leah hier was. ‘Ik ga wel op de grond zitten’ antwoordt ik opgewekt, blij dat ik een uitweg gevonden had. Ik loop naar de bank om een kussen te pakken. Maar tot mijn schrik wordt ik van achter vast gegrepen door een stel warme handen en plof ik neer op iemand schoot. Ik kijk verschrikt om en zie Seth met een grote grijns achter me zitten. ‘Zo’n mooi meisje laten we toch niet op de grond zitten’ zegt hij grijnzend. Het lijkt nu wel of mijn gezicht ontploft zo rood werd het. Zijn armen vormden een ring rond mijn middel en trokken me voorzichtig naar achter zodat ik goed zat. Zijn aanrakingen zorgden voor een brandend gevoel op mijn huid. Ik voelde me zo goed op dit moment. Dat kan ik toch niet negeren?! vroeg ik aan mijzelf. Maar ik moet wel. Ik wil niet nog eens gekwetst worden. Ik ken Seth nog niet eens. Tot mijn opluchting hoor ik de deurbel gaan. Ik spring op en loop richting de deur. En laat Seth gekwetst achter me.