Chapter 19

drie dagen gingen voorbij op de oceaan. Ik lach in het kraaiennest op de uitkijk, verlopig kon ik nog niks zien aan de horizon. Ik bekeek mijn nagels. Die konden ookwel een maniqure gebruiken. "Mitch, rum!" riep ik naar beneden. Mitch gooide een fles rum naar boven. "dankje" ik trok de kurk van de fles af en nam een grote slok. Aaah, dat was lekker zeg. Ik nam nog een slok, en nog een en voordat ik het wist was de fles leeg. De zon stond hoog en het brandde in mijn ogen. Tot mijn verbazing zag ik een stuk land. Ik stond op en keek nog eens goed. Ja het was echt land! "LAND IN ZICHT!" riep ik vauit het kraaiennest. Jack kwam zijn kabine uit en keek naar het land. "Madagascar" riep hij. Ik liet me langs de paal van het kraaiennest naar beneden glijden en renden naar jack toe. "hebben we al een nieuw raadsel?" hij schudde zijn hoofd. "Nee, ik denk dat ons daar heel wat te wachten staat." we keken samen naar de horizon en het land kwam steeds dichterbij. "er is niets te zien!" ik was al twee keer het eiland rond gelopen. Zo groot was het eiland nu ook weer niet. "dan zullen we het oerwoud in moeten." zegt jack. "Ik ga niet dat vieze oerwoud in!" ik deed een stap achteruit. JAck zuchte. "wacht, we hebben een verrekijker! kijk of je iets vind in dat oerwoud geval" jack pakte zijn verrekijker en keek door het bos. "Jaa! ik zie een hut! of een hotel! of iets wat daar op lijkt!" ik zetten een smile op en samen liepen we door het oerwoud naar de plek toe. Hoe dichterbij we kwamen, hoe dichter het bos werd en hoe sterker de geur van lavendel rook. Jack bleef staan. "Ga jij maar naar binnen .. ik blijf wel even hier" ik draaide me om. "Kom op jack, dit avontuur gingen we samen aan dus we maken het samen af!" "Nee ga jij maar ik wacht wel" het zweet brak hem uit en hij leek niet bepaald blij. "Jezus jack aansteller." ik liep het huisje binnen, het was een kleine huisje. Het rook sterk naar de lavendel. Overal stonden drankjes en kruiden. Ik pakte een potje oogballen op. "Zoek je wat?" ik liet van schrik het potje vallen. Ik draaide me snel op. voor me stond een vrouw van ongeveer 22 jaar oud. Ze had lang golvend blond haar en ze droeg een net zo een jurk als dat Tia droeg maar dan paars met wit. Ze was prachtig. Op haar hoofd glom een edelsteen ook een paarse. "eeuh nee ik kwam alleen even kijken .." de vrouw lachte. "dat vroeg ik, of je wat zocht" ze maakte en handgebaar en de kapotte pot werd weer heel en kwam terug op de plank. "heks" zei ze en ze knipoogde naar me. Ik glimlachte. "Zeg het eens' "Nou, ik was opzoek naar een eiland, met deze kaart en het leide ons hier heen." ik legde de kaart op tafel. "We?" ik knikte. "Ja, mijn vriend staat buiten te wachten" de vrouw grijnzde. "hertamuselecticusmoreus" sprak ze uit. Binnen een seconde stond Jack naast me. "huh?" bracht hij uit. Hij keek voor zich en zijn ogen were groter. De vrouw haar ogen werden zachter alsof ze elkaar kende. "maar, wat heeft deze kaart te maken met deze plaats, we hebben ene aanweizing nodig en .." de vrouw liep naar jack toe. Ze keek hem zwoel aan. "hallo?" ik zwaaide met de kaart. "Oh jack, ik wist dat je terug zou komen! Ik wist dat je me niet hier alleen achterliet." de vrouw zoende jac vollop op zijn mond. Een steek in mijn hart. Ik keek jack verslagen aan. "Jack ..?" "maudy kijk ik wilde .." "Jack lieverd, verspil je tijd niet aan haar, je bent terug bij je vrouw!" zijn vrouw? tranen sprongen in mijn ogen. "Jack is dat waar?" ik zetten een stap achteruit. "tuurlijk is dat waar! ik ben tanaika, jack zijn vrouw" ik liet de kaart vallen. "Ik had je nooit een tweede kans moeten geven!" ik rende de hut uit diep het oerwoud in. Dit kon niet dit moest een droom zijn Jack hield van mij! Het kompas, de zoen .. Ik struikelde over een boomstam met mijn hoofd tegen een steen. Alles werd wazig voor mijn ogen. Het laatste wat ik zag was een meisje met lang zwart haar en blauwe ogen.

reacties?