Hoofdstuk 22

Angel pov:

Ik keek even naar Hope. Het ging gelukkig met ons allebei weer goed. Hope begon met alles te vertellen terwijl ik nog wat water dronk. Ze vertelde hoe de meiden opeens naar ons toe kwamen en hoe ze ons begonnen te slaan. Bill en Tom waren aandachtig aan het luisteren. Ik had verder geen idee waar Georg en Gustav waren.

Toen Hope klaar was keken ze ons geschrokken aan. 'Ik denk dat het beter is als jullie hier een nachtje blijven.' Ik keek even naar Hope en wist niet wat ik moest zeggen. Zo erg vond ik het niet, maar waar zouden we moeten slapen. 'Uhm..' zei Hope. Tom keek me even aan. Ik dacht na over het aanbod.

Hope pov:

Het leek me best wel heel erg geweldig om hier een nachtje te slapen, maar anders zouden mijn ouders best wel bezorgd worden. Ik keek even naar Angel zo te zien dacht die er ook nog diep overna. Ze glimlachte even naar me. 'Is goed,' zei ik toen en ik klonk al wat blijer dan net toen ik alles vertelde.