06.

Katie;
We zaten al een tijdje in het park en we hadden al veel bijgepraat. Hij was echt niks veranderd. Ik pakte nog een sandwich en nam een veel te grote hap. 'Hoe lang blijf je eigenlijk' vroeg ik met een mond vol. 'Een maand maar' zei hij lachend. Ik slikte het snel door en begon te lachen. Ik keek naar de lucht en ging achterover liggen. Hij ging ook liggen op zijn zij en keek me geamuseerd aan. Het voelde helemaal niet raar om zo naast hem te liggen. Het voelde eigenlijk wel fijn. 'Hoe gaat het met Alli' vroeg ik uit het niets. 'Oh, wel goed. Ze heeft jullie wel gemist' zei hij. Ik glimlachde even. Ik voelde kriebels in mijn buik opkomen. Ik had dit gevoel zo gemist. Ik had hem misschien wel uit mijn hoofd gezet, maar dat betekende niet dat ik niks meer voor hem voelde. Maar ik wilde niet weer die pijn hebben als hij weer weg moest. Ik lag nog steeds op mijn rug en Cody lag nog steeds op zijn zij. Hij zat een beetje met mijn haar te spelen. Het was echt een fijn gevoel om weer bij hem te zijn. Oké, ik geef het toe. Ik voelde nog heel veel voor die jongen.


jaa, slecht hoofdstuk.
hij was eerst heel anders maar toen klikte ik hem weg.
faaal.
dus heb ik hem weer opnieuw gemaakt.
I'm sorry.