22. Eres mía

Het strand wordt steeds rustiger en mijn huid brand door de zon. Ik druk met mijn vinger op mijn arm en even kleurt het wit. Dat zal wel pijnlijk worden. Ik ben inmiddels al op de helft van de Da Vinci code en mijn haar is helemaal gekruld door het zeewater. Ik lees de laatste zinnen van het hoofdstuk en draai dan naar Gerard die ongeduldig naar me zit te kijken tot ik hem ook weer eens aandacht geef. Ik zie zijn ogen afdwalen over mijn lichaam en dat maakte me een beetje onzeker. ‘Zullen we zo weer richting het hotel gaan, kijken hoe het met Cesc is?’ Ik knik en Bojan klopt het zand van zijn handdoek. In de tijd dat we op het strand lagen was ik een paar minuutje in slaap gevallen wat overigens niet verkeerd was, ik voelde me nog steeds niet erg fit. Gerard en Bojan lopen snel door en ik kan ze maar amper bijhouden. ‘Niet zo snel!’ Gerard kijkt lachend achterom, Bojan nam het blijkbaar serieuzer. Hij bukt een klein beetje door zijn knieën. ‘Komt u maar.’ Ik sla mijn armen om zijn nek en zijn armen ondersteunen mijn benen. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en sluit even mijn ogen. Even voelde het net alsof ik Gerard vast had, hij ruikt net zo lekker.. Als ik weer mijn ogen open zijn we al bijna bij het hotel. Ik spring van Bojan zijn rug en het lijkt of Gerard me gelijk weer wil claimen. Hij trekt me naar zicht toe en ik voelde me net een voorwerp. Bojan droeg me alleen maar, dat kan toch geen kwaad? Toch…? Als de liftdeuren open gaan zien we Naomi en Cesc. ‘Hee, hebben jullie een leuke dag gehad?’ Alle drie mompelen we ‘ja..’ maar heel overtuigend klonk het niet. Gerard lachte. ‘Oh jullie hebben ons erg gemist hoor ik wel.’ Zegt Cesc en knipoogt naar Naomi. (Ja weer zo één met DE afwijking.) Ik kijk vanuit mijn ooghoek naar Gerard die zijn hand om de mijne klemt. Hij leek niet helemaal zichzelf te zijn..

Ik had inmiddels ook al contact gehad met het thuisfront, het liegen ging me weer goed af gelukkig. Dit keer nam ik enkel water en cola bij het eten net als Gerard, ook Cesc dronk geen bier. Gerard zit me de hele tijd te kloten onder tafel maar ik doe net of er niks aan de hand is en geef hem een trap tegen zijn scheenbeen. Hij kijkt me aan en ik geef hem een big smile. Als we klaar zijn gaan we weer naar het hotel, iedereen lijkt een beetje loom te zijn, aan tafel was het ook verdacht stil geweest. Gerard heeft ook amper een woord tegen Bojan gezegd. Zou hij kwaad zijn? Gerard gaat liggen op bed en begraaft zijn gezicht in het kussen. Ik loop naar de badkamer en haal een borstel door mijn haar, ik kwam bijna niet door mijn haar heen zo kroezig was het geworden door het zeewater. Ik zou eigenlijk wel even willen douchen. ‘Gerard, ik ga even douchen oké?’ roep ik vanuit de badkamer maar ik krijg geen reactie. Ik loop naar de kamer en hij ligt half bewusteloos op bed. Ik ga naast hem zitten en weet niet goed wat ik moet zeggen. ‘Wat is er?’ Ik snapte niet waarom hij ineens zo stil was, ik had hem nog nooit down gezien.. het was een soort omgekeerde wereld.... Hij kijkt me aan met een glazige blik. ‘Wat was dat met jou en Bojan vandaag?’ hij keek niet echt vrolijk en ik voelde de paniek toeslaan. ‘Niks, hoezo denk je dat er iets zou zijn?’ Ik voelde een brok in mijn keel, ik wilde niet dat hij boos op me zou worden en ik wilde al helemaal geen ruzie. ‘Nou toen ik terug kwam van drinken halen enzo..’ ‘Er is niks gebeurd hoor als je dat soms denkt..’ Ik kon ieder moment in huilen uitbarsten, waarom dacht hij überhaupt dat ik hem zoiets aan zou doen? ‘Ik wil dat je eerlijk tegen me bent.’ Zegt hij streng en mijn stem begint te bibberen, tranen rollen over mijn wangen. ‘Ik heb niks gedaan, ik ken hem niet eens goed.’ Snik ik. Gerard kijkt verbaasd ‘Hee.. schatje.. niet huilen, ik wilde het gewoon zeker weten..’ ‘Ik houd alleen van jou!’ ik sla mijn armen om hem heen. ‘Ik wil je niet kwijt Gerard.’ Hij streelt me over mijn rug. ‘Gebeurd ook niet, vergeet wat ik zei oké’ ik kijk hem aan met waterige ogen en mijn mascara zal wel weer uitgelopen zijn. ‘Maar.. gaan we samen douchen schat?’ zegt hij lief en geeft me een kus. ‘Oké..’ zeg ik zachtjes en hij gooit me over zijn schouder. ‘Meekomen jij!’’ Eindelijk kan ik weer lachen.
Hij zet me weer neer in de badkamer en draait de deur op slot. Hij trekt mijn shirt en rokje uit, zijn handen laat hij rusten op mijn billen en hij zoent me. Hij trekt mijn ondergoed ook uit en hij stopt met zoenen. ‘Zo, je hebt heel wat goed te maken.’ Zegt hij plagend. ‘Oh, is dat zo?’ zeg ik demonstratief. Ik ga in de douche staan en doe snel de douchedeuren dicht. Gerard trekt ze weer open en kietelt me, ik draai snel de kraan open en zijn kleding wordt kletsnat. ‘Zeg hoe durf je? Nu ga ik je straffen hoor!’ ‘Oh, hoe dan?’ Hij trekt zijn kletsnatte kleren uit en duwt me tegen de muur, ik voel zijn ‘vriend’ tegen mijn buik. Hij pakt hem vast en laat hem hard in me gaan. Hij stoot hard in me en ik kreun zachtjes in zijn oor. ‘Je bent van mij.’ Zegt hij en kijkt me diep in mijn ogen. Zijn ogen waren nog steeds hetzelfde maar mijn gevoel voor hem groeide met de dag.