90. Going Inside

Je hield je adem in toen Taylor de deur opende. Taylor grinnikte toen hij je gespannen gezicht zag en hij bouwde expres de spanning nog even op, door de deur op een kier te houden. “Ik zie nihiiks!” Zeurde je. Taylor kneep in je hand en opende de deur nu helemaal. “Welcome to our penthouse.” Zei Taylor en hij hield elegant de deur open. Hij moest je alleen nog wel even door de deur helpen met de rolstoel. “Shit!” Zei Taylor. “Wat?” Taylors gezicht was vertrokken in een vreemde grimas, die concentratie aan moest duiden. “De rolstoel past er niet door?” Je moest lachen, je kon er niks aan doen, het zag er gewoon grappig uit. Taylor die probeerde je door de deuropening te duwen, waarbij na elke mislukte poging een kreuntje uit zijn mond ontsnapte. “En nu?” Vroeg je hem. “Niks.” Taylor stond weer op en ging nu voor je staan. “Ik weet al wel wat.” Zei hij ontdeugend. En toen, zomaar, zonder enkele waarschuwing, tilde hij je uit je rolstoel. Je slaakte een gilletje. Even bleef Taylor stilstaan, met jou in zijn armen. Hij zweeg, jij zweeg en jullie keken elkaar diep in de ogen. Dit was het perfecte moment en Taylor scheen dat ook door te hebben. Hij bracht zijn gezicht dichter naar je toe en drukte zijn lippen net ietsje naast jouw mond, zodat je verlangen naar hem alleen maar groter werd. Vurig kuste je hem op zijn mond. Je sloeg je armen om zijn nek en beet even héel zachtjes op zijn onderlip. Taylor onderbrak de kus even en keek je speels aan. Met een scheve grijns droeg hij je naar binnen. De drang om zijn penthouse van binnen te bekijken was al verdwenen. Het enige wat je nu nog wilde zien was hém. Teder legde Taylor je op een bank neer. Je ging rechtop zitten en kroop in het hoekje van de zwartleren bank. Hij was opvallend zacht voor een leren bank. Maar dat kon ook omdat je Taylor naast je had, dan was alles rozengeur en maneschijn. Taylor ging naast je zitten en trok je naar zich toe. Je legde je hoofd op zijn borst en nestelde je helemaal tegen hem aan. Taylor streelde je rechterarm en legde zijn wang tegen jouw hoofd aan. “Ik hou van je.” Fluisterde je zachtjes. Oh, wat voelde dit ontzettend goed! Alsof jullie voor elkaar gemaakt waren, zo lagen jullie ineen verstrengeld op de bank. “Ik ook van jou.”