Chapter 12: that is not normal

gwen pov

"Ik help je wel." Ik schrik me bijna dood als Paul ineens achter me staat. "Kan je niet een seintje ofzo geven als je iets gaat zeggen?" vraag ik geïriteerd en besef dan pas hoe stom dat klinkt. Vanessa heeft het ook door want ze begint te grinniken. De bel gaat en ik loop hand in hand met Embry naar het schoolgebouw. "Mr. call, ga jij maar naar je les. Gwen, jij mag met mij meekomen voor je lessenrooster en boeken." Ik volg de vrouw naar een kantoor waar mijn boeken liggen. Als ik het kantoor inkom schrik ik me bijna dood. Het ruikt er naar het bos en naar... weerwolf. "Ben je een weerwolf?" vraagt de vrouw glimlachend en ik kijk haar raar aan. "Ik weet het omdat Embry net zo'n gezicht trok toen hij hier binnenkwam. Alle mannelijke leraren zijn hier weervolven, behalve mr. Verlinden dan." " Zijn alle leerlingen... euhm.. zoals ik, Vanessa en de jongens?" vraag ik en de vrouw schud haar hoofd. "Ik denk dat jij en Vanessa de enigste meisjes zijn. Voor de rest zijn alle jongens hier weerwolven. Alleen weten de andere dat niet."


Ik loop door het schoolgebouw en denk nog eens na over wat die vrouw gezeg heeft. Ik heb het eerste uur geschiedenis en slof naar het lokaal. Als ik het lokaal binnenkom, hoor ik een bekende stem oor heel de klas roepen: "Gwen, kom je hier zitten?" Ik kijk rond en zie de eigenaar van die stem,niemand minder dan... Seth. Hij zit opgewonden op zijn stoel te wiebelen en zwaait met een grijns van oor tot oor naar me. Ik zwaai terug en loop naar hem toe. Onderweg ontmoeten mijn ogen die van Claire en ik zie de angst in haar ogen.

Nu heeft die leraar van Latijn weer het schitterende idee gehad om een onverwachte test te doen. En natuurlijk was ik weer gebuisd en da is nie goed want als ik geen 70 haal op mijn rapport ben ik mijn laptop kwijt tot aan de vakantie. En het ziet er tot nu toe niet zo goed uit en nu het goede nieuws... Ik heb vijf abbo's !!! Ik persoonlijk vindt da toch al een hele prestatie