21. Third Exercise

We liepen met z’n allen door naar het stadion waar de derde en laatste opdracht zou worden gespeeld. Het beloofde een spannende dag te worden.
Ik had al plaatsen gevonden in de tribune voor Ginny, Loena en mezelf. We hadden nu een goed zicht. Ik keek naar beneden en zag een grote doolhof met in het midden de glanzende beker staan. Maar het was geen kleine doolhof, nee, hij was eerder gigantisch. Ginny zat met open mond te kijken, terwijl Loena verveeld haar haar nog aan het vlechten was. Zij trok zich nooit ergens iets van aan.
Opeens verschenen de kampioenen op het veld.
‘Woehoew, go Harry!’ riepen Loena en Ginny.
Ik moest lachen. Ze trokken bijna meer aandacht dan de kampioenen.
Na een signaal vertrok de eerste al. En na een paar minuten zat iedereen in de doolhof. Het was echt ongelofelijk spannend. Want wij konden alles zien wat er aankwam. Harry zat al bijna bij de Beker.
Hij moest nog één obstakel doen.
‘Juffrouw Dufour, komt u eventjes mee?’ vroeg professor Dolleman. Het werd eigenlijk meer gezegd, dan dat hij het vroeg. Ik was dus verplicht.

Hij nam me mee naar het schoolterrein. Wat kon er nu zo belangrijk zijn dat hij me nodig had tijdens de laatste opdracht?
Ik besloot hem maar gewoon zwijgend te volgen.

Hij liep helemaal door tot een paar meter in het Verboden Bos. Nu begon ik me toch echt wel af te vragen wat hij van plan was. Opeens hoorden we in de verte mensen roepen en gillen.
Toen ik me snel wou omdraaien om te zien wat er gebeurde voelde ik dat ik werd vastgebonden door een zilver touw dat uit de stok van Dolleman kwam.

Verstijfd van de schrik draaide ik me om. Wat was hij in hemelsnaam aan het doen?!

Reacties? x