1.2. Ultimatum

Je raad het nooit, Edward; Zei Bella heel vrolijk. wat dan Bella? zei ik
Bella wees naar de dikke envelop op het aanrecht. ze zei: ' Ik heb net mijn toelating binnen voor de universiteit in Alaska!'
'Gefeliciteerd!!!' Zei ik. 'Wat een toeval!'

Charlie kneep zijn ogen tot spleetje en keek boos van de een naar de ander. best mompelde hij na een tijdje. 'Ik ga naar de wedstrijd kijken,Bella Half tien. Dat was zijn afscheidsbevel.
Bella zei: 'Eh, papa? Kun je je die discussie over mij vrijheid nog herinneren die we nog niet zo lang geleden gevoerd hebben...?'
Ik kon in Charlie gedachten lezen als hij Bella geen huisarrest meer had. Daar was hij nu niet meer zo blij mee. Maar ik wel
Charlie zuchtte Juist. goed dan, half elf. Je houd je avondklok op doordeweekse dagen.'
Ik vroeg:' Heeft Bella geen huisarrest meer?
Voorwaardelijk verbeterde Charlie knarstandend.
Charlie zei tegen mij.' Wat gaat jou dat aan?' bella trok haar wenkbrauw op maar dat zag Charlie niet.
Ik zei: 'Het is gewoon fijn om te weten.' ' Alice zit te springen om iemand om mee te gaan winkelen.' En ik glimlachte naar Bella.
Maar Charlie gromde: 'Nee!' en zijn gezicht werd paars.
Pap! waarom niet?
Charlie deed erg zijn best om zijn tanden van elkaar te krijgen. 'Ik wil niet dat je naar Seattle gaat.' Bella zei: Hé?
Charlie zei: 'Ik heb je toch verteld over dat artikel in de krant - een of andere bende is daar bezig een bloedbad aan te richten en ik wil dat je uit de beurt daar van blijft, begrepen?
Bella slaakte een vermoeide zucht.'Pap, de kans is groter dat ik door de bliksem getroffen word dan dat ik net die ene dag ik Seattle ben...'
Ik onder brak Bella en zei: Nee, dat is goed Charlie.' Ik wil ook niet als Bella naar Seattle gaat.' Ik had het ook over Sportland. Ik pakte de krant wat op tafel lag en ik las geconcentreerd de voorpagina. Ik wilde een goede indruk maken voor Charlie. ik wilde als bella zijn vader mij ook aardig vind.
Charlie keek effen naar mij en zei toen:' Goed dan.' En Charlie Liep snel naar de kamer hij wilde de opgooi niet missen. Bella wachtte tot de televisie aan stond en begon: wat... Ik zei: 'Wacht even.' en ik keek nog naar de krant.' waarschijnlijk was dit aangericht door vampiers dacht ik. En ik schoof het eerste aanmelding formulier naar Bella.
Ik zei: 'Volgens mij kun je hier je oude essays wel voor gebruiken, zelfde vragen.' En Bella begon de gebruikelijk informatie in te vullen.
Bella snoof en schoof de papieren aan de kant.
Ik zei: 'Bella?'
Doe even normaal Edward. Dartmouth?
Ik pakte het opzijgeschoven papier en ik legde het liefdevol weer voor Bella neer. en zei: 'Ik denk als je New Hampshire heel leuk vindt.' Er is een uitgebreid aanbod avondcolleges voor mij, en de bossen zijn zeer geschikt voor de fanatieke wandelaar. Boordevol wilde dieren.'
Ik toverde een scheve glimlach tevoorschijn waarvan ik wist als Bella die niet kon weerstaan.
Bella ademde diep door haar neus.
Ik zei: 'Je mag het me terugbetalen, als je daar gelukkig van wordt. Wil je alsjeblief gewoon je aanmeldingsformulier invullen, Bella? Het kan echt geen kwaad om in te schrijven.'
Bella zei: ' Zal ik je eens wat vertellen? ik denk dat ik dat maar niet doe.'
Bella stak haar hand uit naar het papier. Ze wilde het zeker weg gooien.
Maar ik pakte ze snel weg.
Bella zei: 'Wat doe je?'
Ik zei: 'ik zet jou handtekening beter dan jijzelf. En je hebt de essays al geschreven.
Bella fluisterde: 'je slaat een beetje door of niet.
Ik ben toegelaten in Alaska.'