#1.2

Elenore Númenesse - Idril Elensar.

De mensen,elfen, dwergen, tovenaar en hobbit keken Elenore vragend aan, die als Idril verlegen en beschaamd haar hoofd naar beneden hield.
"Dit is Idril Elensar een gevangene ontsnapt uit Mordor de enige gevangene die de poorten levend uit is gekomen" Elenore zag de nieuwsgierige blikken veranderen in medeleven, ze voelde woede opborrelen maar moest rustig blijven voor Lord Sauron, en haar Quest.
"Ik ben getraind door de Orks en vele andere wezens als sluip moordenaar, maar ben nooit trouw geworden aan Mordor dat is ook de reden dat ik ben gevlucht" geschrokken ogen keken naar Elenore die het levensverhaal van Idril vertelde, de ogen die naar haar keken straalde ongeloof uit, alsof het mooie tengere meisje voor hun geen moordenares kon zijn. Dan zal ze hun nog wel laten schrikken.
"Ik bied mijn hulp aan vanwege mijn vreselijke leven in Mordor, ik ben bereid daar mijn leven te geven." het klopte een beetje ze was bereid haar leven te geven voor de Ring om te heersen niet voor de vernietiging.

Ze trok haar zwarte cap voor haar engelen gezichtje en sluit zich buiten de argumenten tussen het volk dat voor Midden-Aarde wilde gaan vechten. Ze komt pas weer tot leven als de dwerg Gimli zoon van Gloin de bijl van zijn naaste buurman pakt en die met een flinke klap op de ring laat neerkomen, in een flits zien de omstanders dat alle scherven die ooit de bijl waren richting de jonge hobbit gaan, zo ook ziet Elenore dat. Zonder na te denken springt ze op en vangt de scherven.

Met haar blote handen.