Chapter 12

Het was een klootzak, niet te geloven dat ik hem vertrouwde. Ik ging op een krat zitten dat langs de weg stond. Ik wilde Davy vinden, dat is me gelukt. Ik wilde een piraat worden, een poging tot. Hoe kon Jack me dit aan doen? Ik verborg mijn gezicht in mijn handen. Ik hoorde voetstappen achter me. Ik draaide me niet om, ik herkende die laarzen uit duizenden. “Maudy ..?” hij legde een hand op mijn schouden. “Vlieg op.” Ik duwde zijn hand weg. Hij kwam naast me zitten. “Rot op!” hij schudde zijn hoofd. “Niet voordat ..” “voordat wat? Jeweer een plan bedenkt om me te gebruiken, om weer een droom van me af te nemen?” Jack verschoot. “Hoe bedoel je dat laatste?” Ik draaide me hoofd de andere kant op. “Niks ..” “Jawel vertel.” Ik zuchte. “Het was een droom van mij, al toen ik een klein meisje was, om een piraat te worden. Ik mocht alleen niet van mijn ouders, ik was een vrouw, dat hoordde niet. En toen was iedereen weg, Davy op zee, pap en mam dood. Ik kon mijn eigen weg volgen. Ik wilde Davy zoeken en piraat worden. Jij hielp me. Ik vond Davy, maar verloor mijn droom, om piraat te worden. Je gebruikte me, je deed alsof ik speciaal was, het gaf mij zelfvertrouwen en om er dan achter te komen dat iemand je gebruikt heeft .. is onverdraagbaar” Ik stak mijn zwaard in het zand. “Maudy, luister. Ik ben en blijf een piraat, wij piraten zijn niet te vertrouwen, we maken geen uitzonderingen. Het spijt me heel heel heel heel heel heel heeeeeel erg van je droom, het was niet mijn bedoeling om je te kwetsen.” Ik keek hem aan. “hoe moet ik je geloven? Je loog al eerder tegen mij.” “als ik lieg, mag je de pearl verbranden.” Hij stak zijn hand uit. De pearl verbranden? De pearl was zijn alles? Ik schudde zijn hand. “En maudy, nog één ding he, ik wil je terug bij de bemanning.” Ik keek raar op. “hoezo? En geen lul verhaal” Jack lachte. “Je bent een goed aanwinst.” Ik glimlachte. “Dat klinkt al stukke geloofwaardiger.” “Kom je terug?” vroeg Jack opnieuw. Ik knikte. “Mooi! Je werkt op het dek, laagste rang, sorry je moet onderaan beginnen.” Hij trok een afkeurend gezicht. “Dat weet ik Jack, daarom klonk jou verhaal nogal raar.” Hij lachtte. “Veel plezier vanavond, mevrouw Jones.” Hij knipoogde weer naar me en liep het café weer binnen. Ik schudde mijn hoofd. Alles gaat zo vreemd allemaal, maar alles word beter. Ik nam een slok van mijn rum en liep de kade op.

Ik liep het schip op. De bemanning was druk bezig met alles klaarmaken voor onze zeereis naar het verborgen eiland. Ik wist niet waar het was, hoe we er kwamen of wat we er uberhaupt gingen halen. Jack wilde geen informatie los laten over waar we naar toegingen. Ik stond de trap te schrobben, dit was wel iets anders dan sturen, maar ik snapte het. Ik keek stiekem de kant van Jack uit. Het was best aantrekkelijk hoe hij daar stond, met zijn kompas bij het roer. De regen bleef in zijn snor hangen. Ik betrapte mezelf op het gluren naar Jack. Ik draaide snel mijn hoofd weg. Maudy waar ben je mee bezig? Je mag hem niet aantrekkelijk vinden, hij is 14 jaar ouder dan jou! Ik was zonder dat ik het door had, de traptreede wit aan het boenen. Ik gooide de spons in de emmer en ging op de trap zitten met mijn hoofd op mijn knieën en mijn armen eromheen. Ik was zo in de war. Davy, dit piraten leven en die gevoelens voor Jack ... “Boe” ik voelde een hand op mijn schouder. Ik schrok. Een vaag gelach klonk van naast me. Ik sloeg mijn hoofd niet op om te kijken wie het was, ik hoorde het al, Jack. “Wat is er?” Ik draaide mijn hoofd de andere kant op. “Niks ..” Jack lachte. “Uit mijn vrouwenkennis, weet ik dat je in de war bent, is het niet?” Ik keek op. Hij had zijn schuine grijns opgezet, iets dat ik niet kon weerstaan. Ik liet mijn hoofd weer op mijn knieën vallen. “Beetje” zei ik kort af. “Je kan het me vertellen” hij sloeg een arm om me heen. Raak me alsjeblieft niet aan Jack, alsjeblieft. Ik sloot mijn ogen. “Alles word me een beetje verwarend, davy weg mama en papa dood aangenomen worden als piraat vervolgens gebruikt worden en dan weer aangenomen worden en ..” ik sloeg een hand voor mijn mond. Jack glimlachte bezorgt. “en ..?” hij keek me doordringent aan. “Nee niks” Jack keek me vaag aan. “Maudy luister, je kan altijd bij me komen met je problemen ” Hij gaf mij een knuffel. Mijn ogen werden wat groter. Jack .. “Jack?” “Ja?” “Waarom ben je zo aardig en bezorgt om mij, een piraat hoort dat niet te zijn.” “Ik heb zo mijn kanten, en tegen een vrouw moet je altijd wat liever zijn, vrouwen zijn teer” hij glimlacht. “Ja, dat heb ik gemerkt” ik geef hem een klein duwtje. “hee! Ik kan heel aardig zijn.” “Doei Sparrow” ik liep van de trap af het dek op. Hij kan me wat met zijn praatjes.

reacties ;'d?