Foto bij ~004

Hij stond in een glazen ruimte met een bank, twee stoelen en een bureau. De glazen schuifdeuren gingen open een man stapte binnen.

Verbaasd en een beetje bang keek Matthew naar de binnenkomende man. Zijn bruine haren waren achterover gekamd, waardoor zijn blauwe ogen uit zijn bleke gezicht sprongen. Iets in Matthew's gedachten zeiden dat deze man de laatste tijd niet goed sliep, aangezien er onder zijn ogen wallen begonnen te ontstaan. Nog voordat hij iets kon zeggen begon de man te spreken.
'Goedemiddag, Matthew.' zei de man terwijl hij plaats nam achter het bureau. Hij wenkte naar de bank, 'Ga zitten.'
'Waar ben ik?' vroeg Matthew terwijl hij op de bank ging zitten. Dit alles leek op de serie waar zijn nichtje altijd naar keek: Totally Spies, ofzoiets?
'Je bent bij de geheime organisatie National Security Agency, afgekort NSA. Ik ben de directeur, Gerard Manuels.' zei de man. Matthew knikte en kneep onopgemerkt in zijn arm, gelovend dat hij droomde en dit alles niet echt kon gebeuren.
'Waarom ben ik hier?' vroeg Matthew. Een glimlach verscheen op het gezicht van Gerard en op een scherm achter hem begonnen beelden te verschijnen. Met een geschokt gezicht kwam Matthew tot de conclusie dat al die beelden van hem waren. Op school, bij vrienden, in cafés en zelfs bij hem thuis!
'Zoals je kunt merken, volgen wij jouw al een tijdje. We hebben ontdekt dat je erg goed bent ontwikkeld qua technische kant. Je weet veel van computers, sloten en handige gadgets. En dat is wat wij precies nodig hadden.' zei Gerard. Matthew schudde zachtjes zijn hoofd. Hij was altijd al een beetje een nerd geweest, maar niemand had dat ooit geweten. Als iemand het te weten zou komen, dan was het voorbij met zijn reputatie en populariteit. Niet dat hij het hoogste van het hoogste was, maar hij wou niet zo eindigen als alle anderen sulletjes bij hem op school. De kinderen die briefjes op hun rug kregen geplakt.
'Dus, ik ben technisch? Dat verklaart nog niet waarom ik hier ben?' zei Matthew die stug bleef volhouden dat hij hier echt niet hoorde.
'Je bent hier om een van onze beste agentes te vergezellen op een missie. Het gaat om Elise Rose, onze jongste agente. Ze is de beste die we hebben, maar erg technisch is ze niet. Daarom hadden we iemand nodig om haar te helpen en na een tijdje van research kwamen we bij jouw uit.' zei Gerard. Matthew knikte.
'Oké, dus wat moet ik dan allemaal gaan doen? Ik kan niet met een wapen omgaan of mensen vermoorden. Daar moet je toch een training voor hebben?' vroeg Matthew.
'Ja, maar voor een keer maken we een uitzondering. En maak je maar geen zorgen, al die dingen die jij niet kan. Dat kan Elise wel.' zei Gerard met een knipoog.

Reageer (6)

  • Teru

    dit doet me een beetje denken aan Chuck xD

    1 decennium geleden
  • SuperrCarrot

    die matthew is wel :9~
    waar heb je die serie tog vandaan xD *kuchkuch* xD
    GE WEL DIG geschreven
    ik lees snel verder....

    xxx(H)

    1 decennium geleden
  • VoulesVous

    Een ding
    matthew is een LEKKERTJE JONGE
    en dit hoofdstuk is natuurlijk ook geweldig

    1 decennium geleden
  • Strawberrier

    leuk!!
    snel verder <3
    xx. (K)

    1 decennium geleden
  • Fenris

    Halleluja. :'D

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen