Chapter 5

Giechelend liep ik door de gangen, het ziet er waarschijnlijk heel debiel uit. Maar wat maakt het uit, ik had net de tijd van me leven met George. Als ik al aan zijn naam denk voel ik de vlinders in mijn buik rondfladderen als gekken. “Auw.” “Shit! Sorry, ik lette niet op.” Ik hielp de persoon met opstaan en de boeken die op de grond vielen bij elkaar te rapen. “Ik snap wel waarom je niet opletten.. Hoe was je date met George? Waarschijnlijk geweldig aangezien je zo debiel loopt te giechelen.”
Ik keek vreemd op, recht in de ogen van Lena. “Leen.. a.” kreeg ik er een beetje normaal uit.
“Ik snap het wel, jij bent veel mooier en aardiger, perfecter en ik ben Lena.” Triest keek ze naar beneden. “Lena! Doe eens normaal, jij bent hartstikke mooi en lief en alles.”
Ik trok haar mee naar de trap en ging op een treden zitten. “George en ik hebben een verleden en dat weet jij en ik trouwens ik was echt boos op je! Want ik dacht dat je Harry leuk vond!” Ik kijk haar boos aan maar mijn blik verzacht helemaal als ik Lena’s waterige blik zie.
“Ik vond hem eerst leuk maar toen ging jij dus naar Huffelpuf en toen werden Harry en ik closer, maar ik begon hem als een broer te zien. George was heel lief voor me en ik voor hem en toen kwamen er gevoelens en hij had ook gevoelens voor mij want hij vroeg mij enzovoort en toen..”
Lena kwam niet meer uit haar woorden en legde snikkend haar hoofd op mijn schouder.
Liefdevol sla ik mijn armen om haar heen en laat ik haar uithuilen. “ssst. Rustig maar het komt goed en trouwens als ik het me niet vergis he, George heeft een tweeling broer genaamd Fred. Misschien is hij wel iets voor jou en ik beloof dat ik hem niet zal afpakken okee?” grinnik ik.
Lena kijkt me lachend aan en knikt. “Mooi zo. Zullen we even naar buiten gaan dan?”
Ze knikt weer en samen lopen we naar buiten.