Chapter 10

“Hier, hier heb je wat eten en wat drinken.” Davy schoof het door de kooi heen. Ik pakte het op. “Dankje ..” ik at heel voorzichtig mijn brood op. Davy kwam tegen mijn kooi aanzitten. “Vroeger was alles anders Maudy, ik ben in die tijd anders geworden.” Ik keek hem aan. “Ja dat zie ik ..” Davy zuchte. “Ik heb hier ook niet voor gekozen, het was het lot, de Flying Dutchman moest een kapitein hebben, ik werd gekozen. Mijn hart werd eruit gehaalt en in een kist gestopt. Ik ken geen pijn, ik ken geen verdriet en ik ken geen liefde meer. Ik ben harteloos Maudy, figuurlijk en letterlijk.” Ik keek hem met medelijden aan. Ik kroop naar de kant toe waar Davy zat. “Davy luister, het maakt mij niet uit hoe je er uitziet, of wat je nu ook bent. Ik hou van jou, ookal vermoord je me nu, ik hou van je en dat zal ik altijd blijven doen, want jij bent mijn broer. De broer die mijn voorbeeld is.” “is ..?” vroeg hij zacht. “Ja, ik weet dat je diep vanbinnen nogsteeds dezelfde Davy bent als daarvoor.” Davy greep naar zijn hart, naja, de plaatst waar zijn hart zou moeten zitten. “wat?” vroeg ik. “Ik voelde .. een steek.” Ik glimlachte. “Liefde Davy. Liefde” hij stond op. “Maudy ik wil je laten gaan, maar ik kan het niet.” Ik keek hem niet begrijpend aan. “In de code staat dat je geliefde en familie niet voor mag trekken, vijhanden zijn vijhanden dat veranderd niet.” Ik zakte in elkaar. “Dus, ik moet wachten totdat Jack me komt reden?” Davy knikte. “Maar dat gebeurt niet.” Zei hij. Ik schrok. “Hoezo niet?” “De code, wie achterraakt blijft achter.” Davy liep weg. Ik pakte mijn bord en gooide het tegen de tralies aan. Het piratenleven is niet altijd even leuk. Ik wilde ontsnappen, ik moest weggaan. Ik keek rond om te zoeken voor een oplossing, maar niks leek te werken. Toen zag ik een stuk hout. Als ik dat nou als een hefboom gebruik, om de kooi mee open te krijgen ..? Ik stond op en pakte het stuk hout en schoof het onder het tralies. Ik drukte de balk naar beneden. Er kwam beweging in. Ik drukte harder. De kooi lifte op. Ik schoof er snel onderdoor voordat het weer naar beneden viel. Ik rende naar de wapenkamer wat hier naast was. Ik nam alle benodigheden mee. Een zwaard, een pistool met kogels en een bom. Nu moest ik alleen nog zoeken naar een boot. Ik keek door het raam. Een meter op 4 verder op hing een sloep. Ik moest daar toch kunnen komen? Ik sloeg het raampje in en wurmde me er doorheen. Ik had mazzel, ik kon zo naar de sloep kruipen. Ik stond in de sloep en liet me voorzichtig naar beneden zakken, ze mochten niet weten dat ik weg was. Mijn bootje was ten water. Ik pakte de spatels en begon te roeien. “Het wijst naar wat je het liefste wilt” ik glimlachte. Ik pakte het kompas en ging richting The Black Pearl.

reacties :'d?