Chapter 01

" Evelien, doe eens een beetje verder! de trein vertrekt binnen tien minuten en we moeten nog langs die dreuzels." Evelien pakt het laatste in en gaat naar de woonkamer waar haar broer met een grote grijns staat te wachten. "Moet je zien wat ze aan heeft. Net alsof het carneval is." fluisterd hij in haar oor. Evelien kijkt om naar haar moeder en kreunt. Ze had een felrode broek met een zwart hemd aan. "Mam, doe een jeans aan." Haar moeder zucht en verdwijnt naar haar kamer. Robby pakt Eveliens hutkoffer vast en laat het meteen weer vallen. "Wat heb jij daar allemaal inzitten?" Ik kijk hem glimlachend aan en hij sleurt mijn hutkoffer in de auto. "Watje." zegt Evelien als Robby naast haar in de auto ploft. Hij steekt zijn tong naar haar uit en ze rijden naar het station.

"Komaan Robby, loop eens een beetje door!" Mam is helemaal gestrest en werkt dat op haar kinderen uit. "Mam chill. We komen heus niet te laat." Robby vloekt binnensmonds als hij over zijn eigen voeten struikelt.Hij botst tegen een dreuzel aan en zijn uil begint geschrokken te krassen.Eindelijk staan ze voor de muur tussen perron 9 en 10."Evelien,ga jij maar eerst Evelien knikt en loopt door de muur.Als ze de trein ziet staan staat ze aburd stil.Robby,die achter haar aankomt,botst tegen haar op."Evelien,ga door voor die trein vol zit."Robby hijst zijn hutkoffer in het bagagerek en gaat een plaatsje zoeken.Evelien tilt haar hutkoffer op,maar krijgt hem niet verder dan haar schouders.Als ze voor de vierde keer probeert en weer niet verder raakt voelt ze hoe iemand haar kofer overneemt en in het bagagerek legt. Evelien kijkt om en kijkt in twee grijze ogen.