Chapter 7: A new task

Ik opende mijn ogen. Een zonnestraal scheen tussen de gordijnen door naar binnen. Ik staarde ernaar. Een paar minuten later ging de wekker. Ik zuchte, stapte uit bed en begon me aan te kleden. "Waarom maak ik me er eigenlijk zo veel zorgen om? Waarom voel ik eigenlijk iets voor hem? Ik ken hem nog maar één dag!" ik zuchte nog eens. "Soms loop ik een beetje te snel van stapel met mijn gevoelens." mompelde ik. Hana (mijn kamergenootje) draaide zich om in bed en sliep verder. Ik glimlachte. "Kon ik dat ook maar. Gewoon omdraaien in bed en verderslapen. Niks om je zorgen over te maken. Alleen huiswerk." ik pakte mijn schooltas en ging op weg naar mijn eerste dag als guardian.

"Aaah! Daar ben je dan eindelijk Ribbon-chan!" zei directeur Cross een beetje te vrolijk voor zo vroeg in de morgen. "Ook goedemorgen directeur Cross." zei ik. "Kom ga toch zitten." zei hij en gebaarde naar een stoel. Ik ging zitten. "Nou, ik had je gevraagd om hier te komen voor uitleg over het werk van guardians. Maar ik heb je eigenlijk het grootste deel gisteren al uitgelegd. De topprioriteit van het guardianschap is het geheimhouden van het geheim van de nachtklas. Je zult vooral veel nachtrondes moeten doen en je krijgt helaas weinig slaap. Met nachtrondes bedoel ik dat je de nachtklas in de gaten moet houden. Je moet opletten of ze er niet opeens vandoor gaan om bloed te drinken. Ook moet je oppassen dat er geen dagklasstudenten stiekem naar binnen gaan. Voor de rest is er nog de wisseling bij zonsondergang. Daarbij moet je Zero en Yuki gewoon even helpen met het in bedwang houden van de hordes fan-girls. "Na deze lange uitleg stopte hij even om wat uit een laatje te pakken. "En dit is het bewijs dat je een guardian bent." hij legde een rode band op tafel. "Het is de bedoeling dat je deze altijd draagt tijdens je werk als guardian. Nog vragen?" vroeg hij. Ik schudde mijn hoofd. "Oke dan mag je nu gaan."

"Ribbon!" ik draaide me om en zag Yuki mijn kant op komen. Zij was wel de laatste die ik wou spreken. "Ribbon, goedemorgen! Ik heb dat gedoe gehoord over je situatie. Echt heel cool! Maar ook vrij eng. En dat je verbonden bent met Kaname-senpai! Wat romantisch!" riep ze enthousiast. Maar ik schrok. "Maar Yuki? Ik dacht dat Kaname-senpai bij jouw hoorde? Dat zei hij immers zelf!" zei ik verbaasd. "Daar hoef je echt niet bang voor te zijn Ribbon. Jij bent evht de enige voor hem. Hij heeft het alleen zelf niet door." zei Yuki. "Huh? Maar hoe zit dat dan met jouw?" vroeg ik verbaasd. "Oh, ik ben meer zoiets als een klein zusje. Jij bent degene bij wie hij moet zijn. Hij moet het allen nog ontdekken." zei Yuki. "Maar hoe dan?" vroeg ik. "Ik heb geen idee. Maar ik weet zeker dat je wel iets verzint. Ik bedoel jullie zijn niets voor niets verbonden. Toch?"zei Yuki geruststelend. Ik glimlachte naar haar en vond het raar dat ik jaloers was op haar.