Chapter 6

“GEFELICITEERD STELLA!” Ik vloog stella om haar nek. “Dankjewel Maudy” Ik overhandigde haar het pakje. “Ik had in feiten wat anders, maar dat heb ik zelf gehouden omdat het van mijn vader was, en aangezien hij nu dood is ..” Stella sloeg een arm om me heen. “Het geeft niet meis, ik snap je.” Het voelde niet goed om tegen Stella te liegen maar soms is het beter als je de waarheid niet zegt. “Maudy het is prachtig!” Stella bekeek vol verwondering naar haar nieuwe jurk. Ik wist dat ze van jurken hield, ik had hem zelf gemaakt. “Zelf gemaakt” zei ik trots. In Stella haar ogen stonden tranen. “Dit is het allermooiste cadeau dat een meisje maar kan hebben” Ik werd zowat dood geknuffeld door haar. Ze trok het meteen aan. “En hoe staat het?” Ik keek om. Wow. Ze was prachtig. “Sprakenloos” zei ik. Ze glimlachte voluit. “En nu gaan we feesten” We gingen naar de plaatse lijke bar. “Stella, ik moet je wat zeggen kom je even mee naar buiten?” Stella knikte. We stonden buiten. “Kijk, nu mijn broer weg is en mijn ouders dood, ben ik vrij om te gaan en staan waar ik maar wil. Ik ben vanplan om de wereld in te trekken.” Stella keek me met grote ogen aan. “Ik weet dat ik je belooft had om samen rond te trekken, maar die belofte breek ik. Ik wil de wereld ontdekken bij mijn eentje, als ik terug ben gaan we samen op reis, ik wil even wat tijd voor mezelf na alles wat er nu gebeurt is.” Er stonden tranen in mijn ogen. Het was zo moeilijk, Stella mijn enige dierbare die ik nog overhad, liet ik nu ook in de steek. Stella knikte begrijpend. “Ik begrijp je, je hebt helemaal gelijk!” Ze glimlachte breed uit. “Veel succed meid!” Ik knuffelde haar. “En nu gaan we feesten als nooit te voren!” We liepen naar binnen en het feest begon.

Ik liep doelloos over de haven, opzoek naar iets wat avontuur bevatten. Overal hingen advertenties, maar die zagen er niet erg veel belovend uit. Ik besloot om naar Hector te gaan, te kijken of hij wat wist. Ik stond op de plaatst waar Hector zijn kraampje had. Met nadruk op had. Er stond niks meer. Ik besloot om de moed op te geven. Ik ging op de stijger zitten. De stijger waar ik altijd heb staan wachten op Davy. Ik keek naar de schelp om mijn nek. Waar ben je nou? Ik keek naar de lucht. Ik miste hem zo, hij was alles wat ik heb. Iedereen heeft me verlaten. “ATENTIE ATENTIE GEÏNTERESEERT IN HET LEVEN VAN EEN PIRAAT? DENK JIJ DAT JE KLAAR BENT VOOR HET AVONTUUR? KOM EN SCHRIJF JE IN VOOR DE BEMANNING VAN THE BLACK PEARL” Ik keek snel om. The Black Pearl? Daar heb ik veel over gehoort. Het is het snelste schip in de hele wereld. Snel stond ik op om me in te gaan schrijven. Er stond een best lange rij. Ik sloot achteraan. Er ging een half uur voorbij en toen was ik eindelijk aan de beurt. “Ik kom me inschrijven.” De man keek omhoog en begon keihard te lachen. “Haha! En jij denkt dat wij meisjes toe laten op ons schip? Een vrouw op het dek brengt ongeluk juffie, volgende!” Ik werd woest. Ik sloeg mijn handen op de tafel. “Hoezo ik breng ongeluk?!” ik had het idee alsof de rook uit mijn oren kwam. “Dat is zo, een vrouw op het dek brengt ongeluk, en vrouwen hebben geen ballen van staal dus, nee we nemen je niet aan.” Ik stond op het punt de man aan te vliegen. “HO!” werd er hard geschreuwt van de zijkant. Iedereen keek de kant op. Jack. “Wat heeft dit te betekenen?” vroeg Jack aan de man. “Kapitein, deze vrouw wilt zich inschrijven, maar ik heb der afgewezen, vrouw op het dek brengt ongeluk het staat in de code.” Jack keek me aan. “vergeet de code, neem haar aan.” “Maar kapitein.” “NEEM HAAR AAN!” “Ja meneer” Ik liep naar Jack toe. “Kapitein?” vroeg ik vaag. “Jep, Kapitein van the black pearl, liefje” Hij wees naar zijn schip. Grote zwarte zeilen. “Kapitein Jack Sparrow” herhaalde ik. “Jep, dat ben ik.” “Waarom nam je me aan?” vroeg ik verbaast. “Omdat ik weet wat je hebt doorgemaakt, en wat je wilt, en ik zie het vuur in je ogen, je bent geboren om piraat te worden.” Ik keek hem vaag aan. Geboren om piraat te worden? “Hoe bedoel je?” “Het zit in je bloed meisje” Hij gaf me een aai over mijn hoofd. Dit deed me herinderen aan Davy. “Zorg dat je hier morgen bent om 8:00 met al je spullen” Ik knikte. “Ik zal er zijn ..” Jack knipoogde naar me en liep weg. “kapitein jack sparrow”

reacties/reclame ;o?