Chapter nine.

In de pauze zat ik met Joe aan een tafeltje. "Uhm, ik moet wel erg wennen aan je nieuwe look hoor, Kayleigh.." Zegt Joe. "Jonas, heb je iets tegen mijn nieuwe look dan?""Nee, dat is het niet. Je bent gewoon zo anders geworden. En dat ben je al na de zomervakantie. En je noemt me ook nog bij me achternaam? Schatje, waar is Kayleigh gebleven?" Zei Joe. "Jees, dus ik mag geen nieuw kapsel van je?""Nee, dat is het niet. Je bent gewoon anders, okay?""Okay." Zeg ik arrogant. Ik pakte wat eten. Ik kwam terug met 3 taco's. Ik had zo'n vreselijke honger, van kritiek krijg ik altijd honger. Savannah en Justin zaten ook bij Joe aan een tafeltje. Damn, is het menus tussen Justin en Savannah? Ik ging weer zitten. "Nieuwe look, Kayleigh?" Ze keek me grijnzend aan. Ik negeerde haar. "Naja, heel de school weet het al, maar ik wil het jou graag persoonlijk vertellen dat.." Ze grijnsde nog meer. Ik keek haar aan. "Dat wat..?" Even had ik een gevoel van angst. "Ach, Justin, jij mag het wel vertellen hoor." Zegt Savannah. "Zeg op!" Mopperde ik, ik wist wat er aan de hand was. Savannah had een echte relatie met Justin. En ze wou dat Justin het vertelde, want dan komt het pijnlijker bij mij aan. "Okay, okay. Ik en Savannah hebben verkering." Lacht Justin. "HOORAY!" Krijst Savannah. Is wist dat het zou komen, maar toch deed het verschrikkelijk pijn. Savannah liep omarmt met Justin weg. De traan die over mijn wang loopt veeg ik weg. "Kayleigh? Nu ze weg zijn wil ik nog met je verder praten..." Fluisterd Joe. "Ach, stik!" Ik reageerde mijn woede van Savannah af op Joe. Ik wou weglopen maar jhij pakte me bij mijn armen. "Kayleigh, wat is er toch!?" Opeens hoorde ik mijn moeders stem in mijn hoofd. 'Jongens moet je in je macht hebben, niet andersom.' Inderdaad, hij heet mij in zijn macht. En ik wil hém in míjn macht! Ik moest gewoon een beetje dramatisch doen. "Jonas! Zo praat je niet tegen me! Ik hield van je, heel erg zelfs. Maar door één verandering van mijn haar hoef je er toch geen hele drama van maken? Onze liefde voor elkaar blijft toch hetzelfde!? Ik hield van je, echt. Maar we passen blijkbaar niet van elkaar." De neptranen lopen over mijn wangen.