Chapter 58. I'm leaving

Ik voel hoe Faith naast me rustig ademhaalt. Ze slaapt. Ik niet. Ik kan het niet. Morgen ga ik weg. Morgen laat ik haar alleen achter. Misschien is dit de laatste keer dat ik naast haar lig. Ik zucht. Faith draait zich om en legt haar hoofd tegen mijn borst. Ik ruik aan haar haar. Haar geur stelt me gerust. Ik voel hoe ik slaperig word en langzaam wegzak.

Weer dwarrelen de bloemblaadjes om me heen. Schichtig kijk ik om me heen, of ik Faith ergens zie. Ik sta in een groot groen grasveld. 'Faith!' schreeuw ik. Ik krijg geen reactie. Ik loop verder. In de verte staat een meisje in een lange witte jurk. Ik ren naar haar toe. Als ik dichterbij kom zie ik hoe de wind speelt met haar lange zwarte haren. En lach verschijnt op mijn gezicht en ik ren nog harder. Ze draait zich om. Haar groene ogen twinkelen en ze lacht haar witte tanden bloot. Ik sta stil om er zeker van te zijn dat zij het is. Dan valt mij het bundeltje in haar armen op. Een roze, rimpelig gezichtje verpakt in een witte doek. Op het hoofdje zitten zwarte donsharen. Ik deins achteruit. Haar grootste wens. De baby strekt zijn kleine handjes uit en kraait. 'Jij mag haar een naam geven,' fluistert Faith. Het is haar kind. Het is ons kind. Haar laatste grootste wens is om een kind te krijgen. En die heeft ze nu. Ik pak voorzichtig het kindje van haar over. De handjes grijpen naar mijn gezicht. Ik lach. 'It's your Destiny to be here,' zeg ik tegen de baby. De baby kraait. Ik kijk op en zie dat Faith weg is. 'Faith?' De baby is opeens ook weg en de wereld om me heen lijkt te vervagen.

'Justin. Justin!' fluistert iemand in mijn oor. Ik open vermoeid mijn ogen. 'Opstaan. Je moet zo weg,' zegt mijn moeder. Daarna loopt ze mijn kamer uit. Ik ga overeind zitten en klim uit bed en begin me om te kleden, wetend dat Faith nog ligt te slapen. Ik herinner me de droom. Het was een droom. Ik zou zo graag willen dat het werkelijkheid was. Ik pak de koffers die ik al had klaargezet van de grond. Nog even blijf ik bij het bed staan. Ik staar naar Faith. Met mijn vingers ga ik door haar haren en ik kus haar zachtjes op haar mond. Dit was misschien de laatste keer dat ik haar zag. Met pijn in mijn hart loop ik de kamer hart, haar alleen achterlatend.