Hoofdstuk 21:

Hope pov:

We sjokten naar de bus van de jongens, het bleek een busje te zijn ipv een auto..
maar dat was prima dan hadden we tenminste meer ruimte.
Bill en Tom holpen ons achterin het busje, en Bill ging tussenin.
Tom besloot te rijden.
En Bill ons te helpen.
Hij had een paar doeken gepakt om ons bloed af te deppen en onze wonden alvast wat schoon te maken.
We kwamen al snel aan want we hadden besloten naar ons huis te gaan dat was dichterbij.
Tom en Bill hielpen ons me naar binnen.
En zeiden dat we op de bank plaats moesten nemen wat we natuurlijk deden.
Bill kwam al snel met meer doeken aan om onze wonden helemaal schoon te deppen.
En Tom met wat water voor de schrik.
En daarna vroegen ze ons naar wat er precies gebeurd was.