014 - I Think I Love Ya.

Mijn lippen raakte die van Edward en het voelde alsof er een statische schok doorheen ging. Ik voelde dat onze lippen zich tot een glimlach vormde. Onze monden paste precies in elkaar en vormde zich samen. Een gelukkig gevoel overviel me toen ik zijn mond voelde opengaan en zijn tong langzaam over mijn lippen strook. Willig opende ik mijn mond en voelde onze tongen elkaar. Een lachje ontsnapte uit mijn mond toen ik opeens onder hem lag en ik grijnsde. Ik voelde zijn lippen langzaam terugtrekken en een protesterend kreuntje kwam uit mijn mond. Een laatste kus werd op mijn mond gedrukt en iets werd in mijn oor gefluisterd: "Je zus komt eraan." toen werd mijn borst weer licht en opende ik verbaasd mijn ogen. Het enige wat ik boven me zag was mijn witte plafond. Langzaam ging mijn deur open en in de deuropening stond Lucille.
"Hey." zei ze toen ze zag dat ik nog wakker was, "Ik wou je even laten weten dat ik ga slapen."
Ik draaide mijn hoofd zo dat ik haar aan kon kijken en een lichte blos stond op haar wangen. Slapen, jeah right. Maar ik glimlachte en knikte.
"Ja, ik denk dat ik zo ook onder de dekens ga." zei ik en ik draaide me om zodat ik op mijn buik lag.
"Welterusten." zei ze en ze deed de deur zachtjes dicht. Gelijk toen die dicht was hoorde ik mijn kastdeur zachtjes opengaan. Het gezicht van Edward verscheen om de hoek en ik lachte.
"Veilig?" vroeg hij, glimlachend.
"Veilig." zei ik. Hij liep naar mijn bed toe en ging naast me liggen op het bed. Zijn gouden ogen boorde zich in de mijne en weer kreeg ik het warme gevoel van net in mijn hele lichaam. Zijn lippen gaven een zachte kus op de mijne.
"Lydia. Ik weet niet wat ik zonder je zou moeten." zei hij, glimlachend.
"We kennen elkaar pas een week ofzoiets, maar ik voel denk ik hetzelfde." zei ik met een trillende stem, daarna zei ik er verbaasd achteraan: "Ik denk dat ik verliefd ben."
De welbekende grijns verscheen op zijn gezicht. "Dan voelen we hetzelfde voor elkaar." Een geeuw ontsnapte uit mijn mond.
"Jeez, ik had niet gedacht zo snel weer slaap nodig te hebben. Dit leven op aarde kost meer energie dan dat ik ooit had gedacht." zei ik.
"Kom, ik help je wel." zei Edward. Hij opende de dekens en ik ging eronder liggen. Hij vouwde daarna de dekens weer over mij en kwam naast me liggen. Met een glimlach ging ik op zijn borst liggen en zijn armen sloeg hij beschermend om zich heen.
Een tijdje hadden we nog over van alles en nog wat gepraat. Over mijn leven tot nu toe en zijn leven. Hij vertelde me dat hij in al zijn jaren van leven nog nooit iemand had ontmoet zoals ik. Waarop ik lachend geantwoord had dat er genoeg meisjes waren die een moord zouden begaan om al alleen met hem om te kunnen gaan. Maar nu bijna 1 uur was, begon ik steeds meer te gapen en langzaam sloten mijn ogen zich. Edwards lippen lieten een afdruk achter op mijn voorhoofd en net toen ik op het punt stond om in dromenland terecht te komen, hoorde ik hem zachtjes zeggen: "Ik hou van je, Lydia."