3

Ik trilde helemaal. Ik was helemaal in schok. Toen dacht ik:"Het is gewoon Sander." Ik wilde gaan slapen maar toen bedacht ik me dat ze honger had. Ik wilde een boterham pakken. Toen ik zag dat er nog maar twee waren en die hadden we nodig voor het ontbijt.

De volgende ochtend was Sander nog niet op.Ik wilde een boterham pakken maar zag dat er geen meer waren.
Ik maakte Sander wakker en vroeg: "Hoeveel boterhammen had je bij?"
"Tien", antwoordde hij slaperig.
"Hoe kan dat" ,zei ik. "Ik heb er twee op jij een. Dan moeten we er toch nog zeven hebben."
"Misschien hebben we last van wat bosdieren,Mag ik nu weer gaan slapen?"zei Sander slaperig.
"Nee!" riep ik."En trouwens Sander was jij gisteren nacht buiten?"voegde ik er nog aan toe.
"Ja,ik moest plassen",zei Sander.
Ik wilde nog wat zeggen toen ik geritsel hoorde.Ik ging tegen Sander aan zitten en zei: "Hoor jij dat ook?"
"Wat?" vroeg Sander.
"Dat geritsel",zei ik bang.
"Kom op Lisa daar moet je niet bang van zijn ik bedoel dit is een bos",zei Sander half slapend."Ga maar slapen dat ga ik ook doen."
Na nog wat rust pakte we onze spullen en gingen op zoek naar de uitgang.
"Ik heb een plan", zei Sander."We kwamen via het noorden dus moeten we nu naar het zuiden."
"Goed idee", zei ik
Dus we deden het plan van Sander.

Na een vol uur lopen stopte ze.
"Z-zie je dat", trilde ik."D-dat is d-dat enge hutje weer."
We renden weg van het huisje.we renden een half uur toen we terug aan de open plek waren zei Sander:"Is alles wel oke?"
J-ja trilde ik.
Ik was lijk bleek en bewoog maar amper.We gingen even zitten.Toen ik was opgeknapt zei Sander:"Zullen we het oosten eens proberen?"
Ik knikte.
We liepen weer een uur en toen schrokken we ons dood.We waren weer bij het zelfde hutje.Ik bleef maar staren.

Sander riep:Laten we hier weg gaan."
Hij begon te rennen.Tot hij weer bij de open plek was.Hij zei:Oke,we blijven gewoon hier."
Maar toen merkte hij dat Lisa weg was.Hij nam al zijn moed bijeen en rende naar het hutje.Maar daar was Lisa niet meer.