4. nieuw

Kaar:
Oke , zei ik ongelovig. Dus… er is 1 jongen die een foute vloed of zoiets over de mensheid verspreid. Jij en Julia kunnen die krachten aanvoelen en die kracht is nu ergens is deze regio. Ja, zei Raii met een big smile. Gezellig!! Riep ik. Maar wij hebben toch krachten dus we hoeven niet bang voor hem te zijn, zei Ik. Hij heeft ook ‘krachten’, zei Raii. Net als een groepje andere jongens hier. Ik keek haar met een nietszeggend gezicht aan. Nog gezelliger, zei ik. Ik keek naar Lil, die al een lange tijd heel stil voor zich uit zat te staren. Toen ze uit haar gedachten verdween zei ze tegen Raii : Maar als je oma ook zo’n persoontje als ons is geweest , dan heeft zij toch ook nog krachten. Ik en Raii keken haar met grote ogen aan en begonnen te klappen. Het was zelden dat Lilly een slimme opmerking maakte dus daar moest geklapt voor worden. Lilly keek ons beide beledigt aan, toen de bel ging.

Toen ik het aardrijkskundelokaal inkwam zat er een onbekend gezicht in de klas. Ik liep snel naar Kelly ( vriendin) toe. Is het een Belg, vroeg ik geschrokken. Kelly keek me met een lachend gezicht aan. nee, gelukkig niet , zei ze. Ik keek het nieuwe gezicht opgelucht aan. Het was niet dat ik tegen Belgen was of zo hoor, maar dit was de 2de nieuweling al dit jaar. Die vorige was een enge Belg. Hij was gelukkig voor de kerst afgestroomd en zat nu in een andere klas. Dit nieuwe gezicht zag er gelukkig niet zo eng uit.
Ik liep naar mijn plaats, die toevallig voor de nieuweling was. Ik ging zitten. Toen heel de klas eindelijk zat, kwam meneer Dalings , onze mentor, binnen. Euhm, jullie hebben zeker al gezien dat er weer een nieuw gezicht in de klas zit, zei Dalings onzeker. Dit is Jaydan. Wie wil hem deze dag begeleiden? Ik wist dat niemand dat wou, na wat er voor de kerst was gebeurt. Meneer Dalings keek de klas rond. Zijn gezicht dwaalde af naar dat van mij. Oh, please kies mij niet, dacht ik nog , maar ik was weer eens de pineut. Kaar? Zei mijn mentor met een vrolijk gezicht . Ik stak met tegenzin mijn duim omhoog. Oke, zij Dalings. Jaydan ga maar naast Kaar zitten. Ik hoorde hoe de vreemdeling achter mij zijn spullen pakte en naast mij ging zitten. Dalings liep naar mij toe. Oke, Kaar, jij zorgt ervoor dat hij in het goede klaslokaal komt. Oja en jij zit naast hem de rest van de dag, zei Dalings nog even snel, na het handgebaar van mijn Aardrijkskunde leraar. Ik gaf een goedkeurend knikje naar Dalings. Ik keek naar de 2 tafels naast me, waar Brigit en Kelly met hun handen voor hun mond nog net niet in de lach schoten. Ik keek ze met een nep,verdrietig gezichtje aan, terwijl ik zelf dacht waarom ik altijd het slachtoffer was.