2. De amazone.

Raii:
Kom gewoon binnen , riep ik naar de persoon die in de laatste deur stond. Oma, riep ik. Doe gewoon het licht aan, dan kan ik zien wie die 2 andere mensjes zijn. Julia keek me nijdig aan en drukte op een van de knoppen haar afstandbediening. Ik keek rond in de kamer. In de rechter deur stond Lilly en in de linker deur zag ik Kaar. Ze keken me verbaasd aan. 'Boe!' zei ik met een blij duckhoofdje. Waardoor lilly in de lach schoot en Kaar een kleine grinnik liet horen. Julia keek me nog een keer nijdig aan maar ik negeerde haar. Raii, zei ze daarna en keek me dit keer doordringender aan. Sorry, zei ik toen met een geërgerd gezicht. Jullia knikte en keek daarna naar Lilly en Karin. Kijk eens op jullie handen zei ze tegen hun. Kaar en Lilly keken naar hun handen en ik zag de schrik in hun ogen. Whha whha wat is dit? Zei Kaar sputterend. Hebben jullie ooit gehoord van de amazone. Dat bos , zei Lilly spottend.
Nee, zei Julia. Ik zag Kaar denken en wist dat zij het wist. Kaar was best wel slim, ze zat vorig jaar bij mij en Lilly in de klas maar ze was opgestroomd. Nee, zei Kaar zacht. Nee, ze bedoelt de Amazone van de Grieken. Een groep vrouwelijke strijders die meevochten in de oorlog van Troje. Correct , zei Julia. Maar wist je ook dat in heel europa zulke vrouwelijke groepen zijn geweest. Kaar keek haar verbaast aan. Bijvoorbeeld, Aletha Jacobs , zat ook in zo’n groep en de Dolle mina’s waren zo’n groep. Maar als er zoveel waren, waarom hebben wij er dan nog nooit van gehoord, zei Lilly. Ik zuchten , omdat het geheim moest blijven.
Waarom? Vroeg Kaar. Ooooh, daar kom je snel genoeg achter, zeiden ik en Julia tegelijkertijd met een grijns op ons gezicht. …