Hoofdstuk 1

Anouk pov.

Ik zette mijn fiets in het fietsen rek. "Wat heb jij het eerste uur?" vroeg ik aan Franka. "Ik heb Wiskunde geloof ik en jij?"
"Nask/techniek." antwoordde ik.
De bel ging en we waren te laat. Het was maandag en ik haat maandagen, want dan ben ik altijd laat. We liepen druk in gesprek over Harry Potter en Johnny Depp. Waarover anders? Ik was fan van Harry Potter en zij van Johnny Depp. Ik plofte neer in de harde stoelen die je altijd bewust maakten van het feit dat je op school zat. Ik pakte mijn boeken en probeerde iets te snappen van Nask. Ik snap niks van stoffen en moleculen en atomen. Het was dan ook een wonder dat ik een voldoende voor de toets had gehaald. Ik staarde verveeld naar het schoolbord waar de leraar zo zijn best deed om alles duidelijk uit te leggen. Iedereen snapte het dan ook behalve ik. Ik deed thuis wel wat extra onderzoek of ik vraag het aan mijn ouders. Ik dwaalde met mijn gedachten af naar Harry Potter. Hoe zou ik eigenlijk moeten reageren als hij de klas binnen kwam? Opeens werd het zwart voor mijn ogen.Ik zag mezelf, alleen ouder, ik was denk tussen de twintig en vierentwintig. Ik zag mezelf lopen in een mooie jurk. Een jurk die gedragen werd wanneer er iemand ging trouwen. Ik liep richting het strand ik volgde mezelf. Het kon niemand anders in zijn dan mezelf. Ik liep met mezelf mee. Opeens stopte mijn toekomstige ik en keek naar het water en toen naar het stand. Ik volgde haar blik. Mijn voorspelling was juist. Er ging iemand trouwen. Ik liep samen met mijn toekomstige ik naar de plaats waar er getrouwd werd. Mijn toekomstige ik ging zitten op de laatste vrije plaats. Ik bleef staan. De bruidegom stond al klaar. Hij had veel weg van Johnny Depp, maar het kon hem onmogelijk zijn. Ik bedoel ik ken hem niet eens hij woont niet eens in het zelfde land als ik. Daar kwam de bruid aan, maar dat was sprekend de toekomstige versie van Franka. Ze liep stralend richting de man die op Johnny Depp leek. Die twee moesten ook tussen de twintig en vierentwintig zijn. Het geluid viel weg. Pas op het moment dat het ja woord gesproken zou worden kwam mijn gehoor terug. "als wettige echtgenoot?" sprak de ambtenaar. "Ja, ik wil" zei de toekomstige Franka. Mijn gehoor viel weer weg. Ik mag de namen dus niet horen. Net toen ik me af begon te vragen waarom ik de namen niet mocht horen. Kwam mijn gehoor weer terug. "Als wettige echtgenoot?" sprak opnieuw de ambtenaar. "Ja, ik wil!" sprak de man die op Johnny Depp leek. "Dan mag u nu uw bruid kussen. " sloot de ambtenaar. De toekomstige Franka en de nog onbekende man begonnen elkaar te zoenen. Het werd weer zwart voor mijn ogen. Ik hoorde een school bel die van heel ver leek te komen. "Jullie kunnen gaan." sloot mijn mens en natuur leraar zijn verhaal af. Ik was weer terug in het heden. Hoewel het voelde alsof ik geslapen had. Het was natuurlijk gewoon een droom. Het kan toch niet zo zijn dat zometeen Johnny Depp opeens in de pauze naar Franka toeloopt en op zijn knieën gaat? Nee, dat was niet de toekomst het was gewoon een droom. Of toch?