Chapter 57. Dear friend

Justins pov:

Faith hangt slaperig tegen mijn schouder. De tv flikkert vaag. Plotseling gaat de bel. Faith schiet overeind. Ik sta op. 'Blijf maar liggen, ik ga wel.' Ze laat zich weer terugzakken op de bank. Ik loop naar de voordeur en trek de deur open. Daar staat Chaz. 'Ehm, hi,' zegt hij ongemakkelijk. 'Hey,' zeg ik even ongemakkelijk terug. 'Ik wilde met je praten over wat er is gebeurd, enzo,' zegt hij. Ik gebaar dat hij binnen mag komen. Hij volgt me naar de woonkamer, waar Faith ondertussen op de bank in slaap is gevallen. Ik streel met mijn vingertoppen over haar wang, waardoor ze haar ogen weer opent. 'Chaz is er,' fluister ik. Ik ga terug op mijn plek zitten en ze leunt weer tegen me aan. Chaz gaat in een andere stoel zitten. Er valt een stilte. Ik doorbreek hem. 'Het spijt me dat ik je de hele tijd zo rot laat voelen en dat je altijd in mijn schaduw staat,' zeg ik. Dom, dom, dom, Justin! gaat er door mijn hoofd. Het klonk ontzettend egoïstisch. Chaz schenkt me een magere glimlach. 'Ik had het moeten vertellen,' zegt hij. Hij richt zich op Faith. 'Het spijt me van de dingen die ik zei. Ik had dat nooit mogen zeggen. Ik had je ook nooit mogen slaan.' Onbewust houd ik Faith wat steviger vast. Chaz kijkt moeilijk. 'Ik kan het me voorstellen als jullie me nooit meer willen zien.' Geschrokken kijk ik hem aan. 'Chaz, je bent een van mijn beste vrienden. Je hebt ook ontzettend veel voor ons betekend. En trouwens ik was even fout als jij.' Chaz knikt dankbaar. Opeens steekt Faith haar magere hand uit. Aarzelend pakt Chaz hem vast. Ze leunt een stukje en met tegenzin laat ik haar los. Chaz buigt naar voren. Ik zie Faiths lippen op en neer bewegen. Dan beginnen Chaz' ogen te glanzen. 'Echt?' hoor ik hem fluisteren. Ze knikt. Chaz richt zich weer op mij. 'Ik voel me echt vreselijk. Vooral nu Faith zo ziek is. Het spijt me.' 'Het is goed,' antwoord ik. Het besef dat ik over een paar dagen haar alleen achter moet laten voor concerten drukt zwaar op me. Ik moet met Chaz alleen praten. 'Wil je naar bed?' vraag ik aan Faith. Ze gaapt, wat ik als bevestiging zie. Ik til haar op en gebaar naar Chaz dat ik zo terugkom. Zo voorzichtig mogelijk breng ik Faith naar haar slaapkamer, waar ik haar in bed leg. Zo snel als ik kan loop ik weer naar beneden. 'Ik moet ergens met je over praten. Ik weet dat onze ruzie nog heel vers is, maar ik heb je hulp nodig.' Chaz kijkt me afwachtend aan. 'Ik moet voor drie dagen weg. Scooter wilt dat ik weer concerten ga geven.' Ik pers mijn lippen op elkaar. 'Maar-' Ik onderbreek hem. 'Faith is heel ziek, I know. Maar ik heb echt geen keuze. Mijn moeder wilt ook dat ik ga.' Chaz knikt begrijpend. 'Ik zou graag willen dat je op haar past. Dat je 24/7 bij haar bent en dat je de hele tijd voor haar klaar staat. En dat als het slecht gaat-' Ik slik. 'Je bij haar blijft, tot het allemaal voorbij is.' Tot het allemaal voorbij is... Ik durf het woord gewoon niet te zeggen. Amper te denken.
Dood