Foto bij 29. I loved, I lost, now I’m moving on

Een paar dagen later lig ik nog steeds op mijn kamer. Dan herinner ik me de brief. Ik haal hem uit mijn jaszak.

Lieve Carmen,
Als ik nu dood ben, weet ik dat jij het was.
Niemand in hemel of hel had zoveel macht over mij.
Alsjeblieft, niet huilen. Ik was dood voor ik je ontmoette, ik werd geboren op de dag dat je van me ging houden. En jouw liefde voor mij houd me in leven. Voor altijd.
Ik wil dat je weet dat ik bij jou gelukkig was. En zolang jij gelukkig bent zal ik dat ook zijn.

Liefs Drew


Er valt een traan op de brief. Ik ruik aan de brief. Het ruikt naar hem. Ik plak de brief in mijn dagboek. Het is de laatste pagina. Hij is vol. Alsof een hoofdstuk van mijn leven word afgesloten, maar alles komt goed. Mijn dagboek slaat dicht en ik kijk om me heen, hij is hier. Ik voel zijn aanwezigheid, al lijkt dat misschien onmogelijk. Ik kijk naar de foto van ons samen en leg het onder mijn kussen.
Met een lichte glimlach op mijn gezicht val ik in slaap.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen