13. Shut up! Listen to me!

‘Car, hier hebben we het toch al over gehad. Die dromen waren gewoon toeval. En je hebt te veel stress en te weinig slaap gehad en daarom viel je denk ik weer flauw.’ Chagrijnig kijkt Melissa me aan.
‘Het was geen toeval! Je kunt niet naar dat concert!’
‘Ik heb het al een keer gezegd, maar blijkbaar begreep je het niet. Ik heb die kaartjes gewonnen en ik ga! Beste vriendin of niet.’ JIJ BEPAALD MIJN LEVEN NIET!’
Dan staat ze op en loopt weg. Gespannen trommel ik met mijn nagels op de tafel. Dan houd iemand twee handen voor mijn gezicht.
‘Guess who.’ Ik draai me om. Mijn gezicht klaart op.
‘Drew!’ Ik sla mijn armen om me heen.
‘Heb je vanavond wat te doen?’ hij stopt even en kijkt me vragen aan. ‘In ieder geval nu wel.’ Hij grijnst en geeft me een kus op mijn voorhoofd.
Ik lach. ‘Oké. Wat doe je hier eigenlijk.’
‘Eten uitzoeken.’ Mijn lach veranderd in één rechte streep. Hij houdt zijn hoofd schuin en barst dan in lachen uit. ‘Grapje joh! Maar dat gezicht! Onbetaalbaar.’
‘Fijn dat ik je zo amuseer.’ zeg ik sarcastisch. Dan gaat de bel. Ik zucht. ‘De pauze is weer voorbij. Ik moet gaan. Tot vanavond.’