The Wolfchild

Mam moet ik echt mee naar tante Lara ?? Ja het moet liefje je hebt haar al zo lang niet gezien. net als Emiley er tegen in wil gaan klinkt gelukkig de stem van haar vadeLaat dat kind toch, ze is oud genoeg om thuis te blijven hoor liefje"Maar ze is pas 5 probeerd haar moeder er tegen in te brengen. Pas acht je bedoeld zeker al acht. Mopperd Emiley zachtjes. Ze weet dat ze er niet veel van aan moet trekken haar, vader haalt haar moeder toch altijd weer over. En ja hoor na een tijdje kwam haar moeder naast haar op de trap zitten en zei"sorry Emiley ik bedoelde niet dat je klein was maar ik ben gewoon overbezorgt dat weet je toch wel"Ze glimlacht even weetje toen ik klein was was ik net zo koppig als jij ik ze altijd als iemand me klein noemde "ja ik ben dan wel niet zo oud maar een weerwoord en een stel hersens heb ik wel en dat is nogal zeldzaam weetje"
Haar moeder glimlacht bij die gedachte en meestal hadden ze opeens niks meer te zeggen. Dankje mam, dat je me het hebt verteld bedoel ik. Ik gaf haar een kus op haar wang. Net als ik naar mijn kamer wil lopen roept ze"hey Emiley je mag wel thuis blijven hoor" Dankje mam, en ik val haar nog een keer om de hals. Mag ik naar het bos mam? Eh zegt haar moeder twijfelden. Oke dan als je vanavond als ik terug ben wel in bad gaat oké ? oke dan zegt Emiley zuchtend ze haat in bad gaan het liefst zou ze onder de vegen en groene vlekken blijven rond lopen. Snel rend Emiley de deur oud voordat haar moeder zich bedenkt. Ze klimt over het hek aan de grens van de tuin en rend veder het bos in.