Leuk winkelen

het was een meisje met zwart haar in een bloempot kapsel. het zag er niet uit.
ze droeg een zwart gewaad met een groene slang erop, ik wilde daar een aardige opmerking over maken totdat ze op me begon te fitten.
Ze zei op een heel verwaande toon: hé, pas op waar je loopt, Bitch.
Niemand noemt mij ongestraft bitch, dat hadden sommige op mijn vorige school op de harde manier geleerd. Ik hield me een beetje in en was gemeen met woorden, ik zei op een heel lief toontje: Als ik een bitch ben, ben jij dan een lelijke trut?
Daarna sleurde Hagrid me de winkel uit voordat er een gevecht zou ontstaan.
Hij nam me mee naar de toverstokkenwinkel of om beter te zeggen sleurde me ernaartoe.
we stonden ervoor, het was best mooi, we gingen er gewoon naar binnen.
niemand was te zien.

Plotseling schiet er een trap naar voren.
Een man sprong eraf.
Hallo, ik ben Olivander.
Hallo Hagrid, ik zie je de laatste tijd veel, ze hebben jouw toverstaf toch wel vernield toen je van school werd gestuurd?
Ja, hij hield zijn paraplu achter zijn rug, hij hield het heel hard vast." ik heb de stukken nog. Een glimlach kwam op zijn gezicht, ookal was het klein. Je gebruikt ze toch niet, een zeer strenge blik was op zijn gezicht.
Nee, nu leek Hagrid heel schuldig. Ik moest iets doen.
hè olie, wanneer kan ik mijn staf krijgen, meteen kwam een meetlint tevoorschijn.
Hagrid keek me dankbaar aan, ik knikte dat het al goed was.
Hij meette mijn rechter arm en ging opzoek naar een staf.
Hij gaf me een staf, hij was niet goed, ik blies bijna de hele winkel op.

Hmm, bijzonder, dit is de eerste die ik verkoop van deze, niet dat ik er veel heb, er zijn er in totaal maar 5 gemaakt.
Voordat er iets kapot zou gaan duwde hij mij snel de winkel uit.
We hoefden nu nog maar voor 2 dingen, een mantel en een uil.
Ik wilde geen rat, niet dat ik er bang voor was, ik vond ze alleen lelijk en onhygiënisch.
We gingen naar de beestenbazaar. Het eerste dat mijn aandacht trok was een havik.
Ik keek ernaar, het staarde terug. Ik fluisterde iets en hij spreide zijn vleugels.
Hagrid zat me gefabuleerd aan te staren dus riep ik tegen hem: wat heb ik van je aan, kijk ergens anders naar.
Daarna maakte ik een tsk geluidje.
De vrouw zag het en kwam naar me toe.
Bent u geïntereseerd in de havik, hij is voor een redelijk goedkope prijs, deze was nogal agressief.
Ik neem hem, maakt niet uit hoe duur het is.
Ik pakte de havik en gaf hem aan Hagrid, de vogel pikte naar zijn hand.
De kooi viel en de havik vloog eruit.
Ik floot en hij kwam naar me toe, landde op mijn schouder en was rustig.
Iedereen zat naar de vogel te kijken. Eerst agressief en dan opeens lief.
Ik liep verder, bijna alle uilen kropen naar achtere, die wilde ik dus niet.
Ik stond nu achterin de winkel, daar zat een sneeuwuil, hij bleef zitten keek ons aan en viel in slaap, helemaal op zijn gemak.
Ik keek nog beter en wilde hem hebben, ik liep naar de vrouw terug en vroeg naar de uil.
Ik kocht hem en verliet de winkel, de uil had Hagrid en de havik zat op mijn schouder.
Ik had een extra kooi gekocht die ook nog eens extra sterk was gekocht voor de havik.

Iets verderop zat mevrouw Mallekin, daar gingen we heen voor mijn gewaad.
We gingen er naar binnen. Daar werden we begroet door een vrouw, ze was gedrongen en opgewekt,ze was van top tot teen in lila gekleedt.
Hallo, is het voor Zweinstein?
Ja, zei ik ongemakkelijk. Ik voelde me nooit op mijn gemak bij die opgewekte types.
Een ander wordt nu ook geholpen, volg mij maar.
Ik volgde haar naar achteren, alles leek fluoriserend.
Ze zei dat ik op een krukje moest gaan staan, dus deed ik dat. 
Een zwarte lap werd over mijn hoofd gegooid, ze begon te spelden en de maten op te nemen.
De jongen naast me begon te praten.
Jij gaat ook naar Zweinstein, toch. Ik vraag me af in welke afdeling ik kom.
Weet jij het al of heb je een idee?
Nee ik ben nieuw in de tovenaarswereld zei ik droog.
Je bent een modderbloedje, dat ik tegen je praatte, daarna draaide hij zich om en negeerde me.
Eindelijk was ze klaar, ik liep naar de balie, de jongen stond er ook.
Hij was aan het zeuren, een man stond naast hem, hij was raar, niet dat ik dat niet dacht over vele mensen hier, maar hij zorgde voor rillingen over mijn rug. Hij straalde een angstaanjagend aura uit.
Ze verlieten de ruimte, mevrouw Mallekin kwam aanlopen met 5 gewaden.
Ik betaalde en liep weg, ik was blij om buiten te zijn.
Niet dat het er niet gezellig was, om beter te zeggen het was te gezellig, te fel. En die jongen was bijzonder op z' n zachst gezegd.
Ik had honger dus liepen we naar een restaurantje, nog voordat we het hadden bereikt schoot er een uil op mij af.
Ik keek het gevoelloos aan en de uil stopte.
Een man kwam snel aangelopen, hij pakte de uil beet, heel hardhandig.
De uil krijste, ik had medelijden met de uil.
De man liep al weg toen ik hem riep.
Ik had besloten om de uil te kopen, ik had toch genoeg.
De man keerde zich om en vroeg wat er was, waarschijnlijk dacht hij dat ik geld wilde voor het ongeval.
Ik zei hem dat ik de uil wilde kopen.
Zijn mond hing open, daarom maakte ik maar een opmerking.
Sluit je mond anders vang je vliegen.
Snel sloot hij hem.
Je wilt hem kopen, hij had u bijna vervond. Zei hij.
Kan gebeuren, toch? Ik vind hem mooi, dus wil ik hem hebben. Hoe duur?
Neem maar, anders raak ik hem nooit kwijt, hij is aggressief en probeerd altijd te ontsnappen.
Waarom zette hij dan zijn klauwen dan niet in mijn gezicht? Zo aggressief is hij niet, niet tegen mij altans.
Nou tot ziens, en bedankt voor de uil, u bent erg gul. Riep ik hem nog na, hij was alweer in de winkel verdwenen.
Samen met Hagrid liep ik nog wat winkels, voor de kleine benodigdheden zoals perkament, veren en inkt.
Daarna bracht hij mij thuis, eenmaal thuis groette ik mijn ouders en liep rechtstreeks naar mijn kamer. Ik klede mij om en ging naar bed, deze dag was vermoeiend en had veel indrukken gebracht en morgen zou net zo worden.

Ik wist dat ik de volgende morgen vroeg op moest dus zette ik een paar wekkers, een stuk of 4.
Daarna viel ik als een blok in slaap, dromend over wat morgen zou brengen.