Het eind van mijn oude leven, het begin van mijn nieuwe

Ik zat met mijn vrienden in de aula te kletsen, het was al redelijk laat.
Om ons heen wordt gegild en we zagen mensen op tafels klimmen.
WE zien waarom iedereen gilt, er kruipen 2 slangen en 2 gigantische spinnen naar ons toe. het zijn wurg-slangen en tarantula's.
Ook mijn vriendinnen proberen weg te komen, ik blijf gewoon staan en kijk naar de dieren.
de slangen kruipen via mijn been omhoog, de ene gaat om mijn nek liggen zonder iets te doen de ander wikkelt zich om mijn arm heen en blijft daar zitten. de spinnen kruipen net als de slangen omhoog via mijn been en gaan op mijn andere arm zitten.
Iedereen kijkt naar mij vol afgrijzen, alsof ik een monster ben.
Ik loop met de dieren naar buiten en zeg tegen ze dat als ze meewillen ze later als ik terug kom naar mij toe moeten komen.
Verder was het een heel normale dag, het enige dat mij dwarszat was dat iedereen achter mijn rug om aan het praten was en ieder mij ontweek. Zelfs mijn beste vriendinnen van school. Dat ging een paar dagen zo door.
na een tijdje draaide er een bij, Trixy, zij deed weer normaal.

ik krijg al meer zin in de gewone schooldagen, ik ben niet meer allen.

Na school zie ik een uil op mijn raam zitten, ik ging snel naar binnen en open mijn raam. hij heeft een brief aan zijn poot vast.
het gaat over een toelating op een magische school genaamd Zweinstein.
verder las ik niet, ik dacht dat het een of andere grap was, wie gelooft er nou in een school voor magie, ik in ieder geval niet.
de volgende dag terwijl ik mijn tas aan het pakken ben komt de brief per ongeluk in mijn tas terecht.
Als ik op school mijn spullen pak valt de brief uit mijn tas.
Mijn vriendin ziet het en geeft me een vragende blik.
Ik schijf haar een briefje toe dat we het in de pauze bespreken.
Als ik vertel hoe ik eraan kom en wat ik heb gelezen ervan snapt ze dat ik denk dat het een grap is.
Zij kan er alleen niet bij dat iemand zo'n grap zou uithalen.

Die avond begon het te stormen, de bliksem sierde de donkere lucht.
Ik zie iets bewegen in de buurt van ons huis.
De scharnieren van de deur knarsen. de scharnieren laten los van de muur.
hij valt precies voor mijn voeten. voor mij staat een reusachtige man, hij heeft een grote bos zwart krullend haar.
Ook verteld hij dat ik nog 2 dagen heb voordat hij me komt ophalen om naar Zweinstein te gaan, een School voor tovenarij!!
De volgende dag is iedereen aan het praten over de storm, ik daarentegen zit met een glimlach te denken aan gisteren.
en nog belangrijker: dat ik nog maar 2 dagen in dit hol vast zit.