~040~
Ik stond weer op en liep naar mijn moeder die al in de spiegel keek. Mason rende rondjes in de hal, met Jeremy achter hem.
Niet veel later ging de bel.
‘Ik doe wel open!’ eigenlijk was het helemaal niet nodig op te roepen. Ik liep snel naar de deur en deed de deur open met een warme glimlach.
Logan en zijn ouders en broer en zus. Ze glimlachten allemaal.
‘Hallo, kom binnen,’zei ik beleefd. Oké, op mijn gezicht zat toch een glimlach. Het werd een beetje eng volgens mij. Ik deed de deur verder open en zette een stap naar achter. Blij zijn dat ik niet struikelde over mijn hakken.
Mijn ouders zeiden hallo. Mason stond nu rustig tussen mijn ouders in.
Na iedereen aan elkaar was voorgesteld liepen we na de woonkamer. Ik bleef nog de hele tijd de deur open doen en mijn moeder helpen. Vergeet niet Mason rustig houden.
Na een half uur kon ik eindelijk rustig zitten. Ik nam een klein slokje van mijn drankje.
Ik moet zeggen, Hij zag er geweldig uit. Ik zou het spontaan rood van worden. Vandaar de drank, dan weer hij niet dat ik me kapot aan het blozen ben. Lana zat naast me, ze was een heel verhaal an het vertellen.
Iedereen was aan het praten. Uit het niets stopt ze met praten. ‘Ik ga even,’ ze dacht na. ‘Ik ga even met Lindsey praten.’
‘Oké,’zei ik totaal verbaasd dat ze nu gewoon weg liep. Ik had helemaal niets in de gaten en sprong bijna in de lucht toen Logan hoi zei.
Geschrokken keek ik hem aan. Ze zag hem dus aankomen.
Hij moest lachen. ‘Niet grappig,’zei ik verontwaardigd. Ik porde het speels in zijn zij. Lana keek me met een grote glimlach aan.
‘Ik beloof dat ik het nooit meer zal doen,’ zei hij plechtig, maar in zijn blauwe ogen zag ik kleine pretlichtjes. Jaja, nooit meer doen. Ik schudde mijn hoofd en nam nog een slokje.
Hij keek me raar aan. ‘Wat?’ vroeg ik. ‘Oh, ben al gewend van in Nederland.’
Ik stond op legde mijn glas op het tafeltje, wat vol met hapjes en glazen stond.
Ik streek mijn jurkje glad, terwijl hij helemaal niet gladgestreken kon worden.
‘Je ziet er prachtig uit vanavond,’zei hij.
‘En de rest van de tijd niet? Je weet wel hoe je een vrouw moet complimenteren.’
Zijn hele hoofd werd rood. ‘Nee, dat bedoel ik niet,’
‘Rustig, ik maakte maar een grapje,’
Hij haalde opgelucht adem. Ik gaf hem een klopje op zijn schouder. Ik draaide me om en zag Mason gapen. Ik glimlachte en liep naar hem toe.
Hij probeerde heel opgewekt te zijn. ‘Ben jij moe?’
Hij schudde gapend zijn hoofd. Ik haalde mijn hand door zijn wang. ‘Kom, bedtijd.’
Hij mopperde eventjes maar knikte. ‘Kom,’zei ik terwijl ik zijn hand pakte. Logan stond naast me. ‘Ben zo weer terug,’zei ik. Hij knikte. Ik begon naar de trap te lopen. Lna kwam snel naast mij lopen. ‘Waarom vraag je niet of hij mee wil naar boven?’
Ik keek haar aan. ‘Nou, misschien wil Mason dat wel niet,’
Er zijn nog geen reacties.