~036~

Ze glimlachte onschuldig, ‘Ben het een beetje vergeten,’zei ze schuldig.
‘We zijn soort Vips.’zei Alex.
‘Dat komt, doordat we veels te veel uit gaan,’zei Jen.
‘Je kan je hele leven niet thuis zitten.’zei Claire. We liepen door naar de voordeur.
‘Ah, wie hebben wie hier,’zei de uitsmijter. Hij was groot, moet me een beetje laten denken aan mijn conciërge. Heel groot, kaal hoofd. Maar aardig.
‘Ook leuk om jou weer te zien Mitch,’zei Claire.
‘Weer een avondje stappen Claire?’
‘Waar, maar niet helemaal,’
‘We zijn een vriendin mee uit aan het nemen, ze is nieuw,’zei Jen.
‘Wat zijn jullie toch aardig,’zei hij met een glimlach. ‘Waar is die nieuwe?’
Lana duwde mij naar voren, ‘Leuk om u te ontmoeten,’zei ik beleefd.
Hij glimlachte warm. ‘In dat geval, we kunnen natuurlijk niet vier mooie dames laten wachten op een tafel.’zei hij en deed de deur voor ons open. Ik voelde me wel schuldig toen ik naar binnen liep, al die mensen die buiten staan te wachten.
Alex Claire liet de hand van Alex los en liep naar de meneer die de tafels regelde.
Ze ging een gesprek met hem aan.
‘Weet je zeker dat ze een tafel kan regelen?’vroeg ik fluisterend aan Lana.
‘Je zult versteld staan van wat ze allemaal kan regelen als ze iets wil.’zei Lana.
‘Ze wilde ooit een jurk, ze vond er een, maar hij was niet ‘perfect’ genoeg, ‘zei Jen, ‘Dus wat deed ze, ze ging naar de ontwerpster, of ze een paar dingen kon veranderen voor haar. Die wilde eerst niets veranderen, omdat dat niet bij haar visie hoort, maar ze heeft haat overgekregen.’zei ze rustig. ‘En niet te vergeten, geld speelt geen rol voor haar.’
‘Voor wie speelt geld hier wel een rol?’vroeg ik.
‘Niemand,’antwoordde Alex. ‘Maar aan je jurk en schoenen en tas te zien, jij ook niet.’
‘Jep, dat is waar. Maar wie zijn haar ouders dan?’
‘Ze is dochter van James Clesterwood,’zei Lana.
‘De James Clesterwood?’vroeg ik verbaasd. Wow, de beroemde filmregisseur.
Ze knikte alle drie. Ik keek weer naar Claire, die iets gaf aan de man. Ze trok tevreden haar wenkbrauw omhoog. De man liep voor en wenkte naar ons dat we moesten lopen.
We liepen langs allemaal tafeltjes. We stopten bij een tafel vlak bij het podiumpje waar iemand zat te zingen.
Alex schoof de stoel naar achter voor Claire. ‘Dank je,’zei ze toen hij haar weer aanschoof. Ik, Lana en Jen namen zelf plaats aan de tafel.
Een ober kwam naar ons toe lopen. En zette vijf glazen chloorwater op tafel.
‘Weten jullie al wat jullie willen drinken?’vroeg de ober met een grote glimlach. De obers moesten van hun tip leven.
‘Ehm,’begon Lana. ‘Doe maar een colaatje,’
‘Voor mij een het zelfde,’zei Jen.
‘Voor mij ook,’ ik was eigenlijk van plan om voor een Ice Tea te gaan, maar had toch meer zin in een cola.
‘Voor mij een cola light.’zei Claire.
‘Ik graag een Bitter Lemon.’zei Alex.
De ober knikte en liep verder.
‘Weet je al, dat Aira hier, met haar vader gaat praten. Voor mij,’zei Lana met een grote glimlach.
‘Moest jij ook niet even met je vader praten Claire?’vroeg Jen.