~033~

Lana had een geel jurkje aan met sneakers.
‘Hey,’ ik liet haar naar binnen waarna ze mij een knuffel gaf. Ze keek naar iets achter me. ‘Wow, wie,.. speel jij piano?’vroeg ze terwijl ze bijna naar de vleugel rende.
Ik deed de deur dicht. ‘Umhh, ik speel piano. Ik kan ook de viool bespelen en een heel klein beetje gitaar.’
‘Mag ik,’vroeg ze toen ze al achter de vleugel zat. Ik knikte. ‘Ik wil graag actrice of zangeres worden, dat is mijn ultieme droom, ik kan wel helemaal gitaar spelen, de drum en harp.’
‘Wow, de harp, je bent de eerste persoon die ik tegen kom die de harp kan bespelen.’ Ze glimlachte vrolijk.
‘Ik verveel me op zich wel snel, dus ik wilde iedere keer een ander instrument.’
Ze begon met een deuntje spelen. Ik herkende meerdere stukken die ze speelde. Ze had ze allemaal verwerkt in een stuk.
Ze stond op, ‘Mijn vader is mede eigenaar bij een platenmaatschappij. Misschien kan hij je helpen,’zei ik.
Ze rende vrolijk naar me toe, ze vloog me om mijn nek.
‘Echt! Dat zou ik zo geweldig vinden. Ik ga dan zo snel mogelijk een cd branden met mijn nummers,’
‘Ik kan je niets beloven.’zei ik.
‘Maakt niet uit, elke kans is een kans.’zei ze nog steeds heel vrolijk.
‘Nou wat wilde je gaan doen?’vroeg ik toen ze eenmaal los liet.
‘Zullen we gaan stappen, shoppen, ergens eten en dan gaan stappen.’
‘Ik heb denk ik al de winkels al geplunderd.’zei ik schuldig.
‘Dan gaan we een outfit voor jou uitzoeken en dan,’ze bestudeerde mijn lichaam, ze probeerde iets uit te vogelen. ‘S?’zei ze uiteindelijk.
‘Ligt eraan, wat voor het model het is, maar meestal S ja, hoezo?’
‘Ik heb dezelfde maat, dus als het mag, kan ik jou kleding lenen voor vanavond. Heb namelijk de zelfde maat.’
‘Ik weet niet of je mijn broeken kan lenen, maar volgens mij was je dat ook niet echt van plan.’zei ik. Ze was namelijk wel iets langer dan ik.
‘Nee, en dan kan ik meteen je kamer zien!’
Ik sprintte de trap op en liep naar mijn kamer.
‘Wow,’zei ze vol verbazing toen ze mijn kamer zag, ‘Ik ben zo verliefd op je kledingkast.’
‘Er moet nog een bureau, drie kasten en nog een bank voor bij het voeteneinde van mijn bed.’ volgens mij hoorde ze de helft niet, want ze liep naar mijn inloopkast. En begon naar mijn kleding te kijken.
‘Waar gaan we heen?’
‘Ik dacht eerst aan een restaurant en dan een club?’
‘Oké, mag je daar al naar binnen als je 16 bent?’
‘Heus wel, en trouwens, ik ben met jou.’
‘Ik ben een jaar ouder,’
‘We kunnen Logan meevragen.’zei ze zachter en een beetje vragend.
‘Wat?!’floepte ik eruit, ‘Dat meen je niet, je kan toch niet zomaar een acteur meevragen, vooral niet als wij dat niet zijn. En ik ken hem pas net, we hebben pas een paar keer gepraat. En we kunnen hem toch niet meenemen?’ Ik ratelde door mijn woorden. Ze keek me met grote ogen aan. ‘En je vriendje,’ Ik zocht mijn geheugen door voor de naam. ‘Nick?’
Ze zuchtte en rolde met haar ogen. ‘Hij heeft een filmnacht met zijn vrienden. Maar ik kan wel een paar vrienden vragen, dan ontmoet je meteen meerdere mensen.’stelde ze voor.
‘Is goed.’zei ik met een knik. Ik liep naar haar toe, ze pakte verschillende jurken uit mijn kast.
‘Ik ga maar even bellen,’zei ze en pakte haar mobiel uit haar zak en begon te bellen.
Ik had al een idee van wat ik zou aantrekken.