52

'Ik weet dus niet of ik naar huis moet gaan of niet.' Beëindigde ik mijn verhaal. Ik zag aan Pattie's gezicht dat ze nadacht. 'Ik weet het ook niet, lieverd.' Zei Pattie uiteindelijk. Justin trok me tegen hem aan. 'Ik wil je niet missen.' Zei Justin. 'Ooit gebeurt dat wel.' Zei ik. 'We kunnen hier uren aan tafel zitten en erover praten, maar we komen waarschijnlijk niet op een oplossing.' Zei Pattie en ik knikte. 'Ik moet er gewoon goed over nadenken.' Zei ik. 'We kunnen je thuis afzetten als we daar zijn voor een concert.' Zei Pattie. 'Wanneer is dat?' Vroeg ik. 'Over drie dagen.' Beantwoordde Justin mij vraag. Ik knikte opnieuw. Over drie dagen zou ik nog meer mijn familie en vrienden missen of Justin, Pattie en de crew. Ik zuchtte en legde mijn hoofd op Justins schouder. 'Ga maar naar bed. Morgen weer een dag.' Justin en ik knikten en liepen naar mijn kamer. 'Jus, je kan maar beter naar je eigen kamer gaan.' Zei ik toen hij net de deur dicht had gedaan. 'Waarom?' 'Omdat je moeder anders boos wordt en je sowieso uit het bed valt.' Antwoordde ik. Hij knikte en gaf me een kus. 'Slaaplekker. Ik hou van je.' Zei hij. 'Dankje. Jij ook. Ik hou ook van jou.' Zei ik en keek hoe Justin weg liep. De deur viel dicht en ik kleedde me om in mijn pyjama en ging in mijn bed liggen. Ik had nog drie dagen - eigenlijk twee - en dan moest ik al een keuze hebben gemaakt. Ik zou naar huis kunnen gaan en dan nog ongeveer twee weken wachten totdat Justin weer in Atlanta is. En dan met hem afspreken. En misschien met hem meegaan op tour in Europa. Maar dan zou ik weer van school afmoeten. Of ik blijf nog ongeveer twee/drie weken hier en ga over drie dagen op bezoek bij mijn ouders, broertje en Caitlin. En ik ga dan daarna naar huis. Dan zou ik Justin blijven zien tot ongeveer een paar dagen na zijn verjaardag. En het zijn maar drie weken. Drie weken zijn trouwens best wel veel dagen. 21 dagen! 21 dagen zonder mijn ouders en broertje. Dat ben ik nog nooit geweest. Maar er gaat sowieso 1 dag eraf omdat ik ze dan zie. Dus 20 dagen. Ik moest het gewoon volhouden en ze bellen of smsen of e-mailen of iets.