Chapter Seven.

Die avond had ik niets gegeten. Dat ik honger had deed er niet toe, ik moest haar nog een keer zien. Ik zocht de tafel van Ravenklauw af, op zoek naar een meisje met donkere krullen en betoverende ogen. Maar niemand die ook maar in de buurt kwam van haar schoonheid. Mijn ogen dwaalden naar de volgende tafel, die van Griffoendor. Maar ook daar zag ik haar niet.

‘Wat zit jij nou steeds te kijken?’ Vroeg Korzel. ‘Nou, gewoon… Ik heb geen honger en om nou het hele diner naar jullie lelijke koppen te kijken.’ Korzel en Kwast keken elkaar even aan en maar gingen al snel weer verder met het diner. Ik zocht naar haar aan onze eigen tafel, maar tussen de vierdejaars zat ze niet. Ik zocht haar ook tussen de andere leerjaren, maar dat was tevergeefs. Dan moest ze een Huffelpuf zijn. De enige Huffelpuf die überhaupt een bijzonder mooie uitstraling heeft