26.

rose pov:

Sam is druk aan het praten met een van de vampieren. Ik glimlach nog steeds naar edward. Hij kijkt wantrouwig naar mij. Ik zet een stap naar voren. "wat doe je nou? je bent over de grens?" zegt leah. "ik ga praten met edward!" zeg ik en zet nog een stap dichter naar Edward. Hij zet een stap naar achter. "ben je bang van mij?" zeg ik liefjes tegen Edward. "nee, maar ik vertrouw jou niet!" ondertussen zijn sam en die vampier gestopt met praten. Iedereen kijkt onze richting uit. "rose kom hier!" beveeld sam naar me. Dat hij nu nog niet weet dat ik niet luister naar hem. "ik luister niet naar jou!" snauw ik hem toe. "Edward ik wil je bedanken dat je mijn oma hebt begraven!" jacob en de rest kijken stomverbaasd. "wat? zei ze nou bedankt? dat zegt ze nooit!" roept paul. "wat weet jij nou over mij!" snauw ik. Ik richt me terug naar edward. "nou dan ehm graag gedaan?" vraagt hij meer dan zeggen. Ik zet terug mijn liefste glimlach op en sla mijn armen om hem heen. hij schrikt maar knuffelt me dan toch terug. whaha lach ik in mezelf maar zorg toch dat edward het niet kan horen. we laten elkaar terug los. In de plaats van dat ik hem met een glimlach aankijk, kijk hem woedend aan. De bruine kleur in mijn ogen is weg en in de plaats daarvan is er een dunne rode cirkel rond mijn pupil. "ik wist het!" zegt Edward en zet enkele stappen achteruit. Ik ga terug dichter naar hem toe en ik sla zo hard ik in zijn gezicht. Achter hoor ik de jongens hard lachen. "HOE DURF JE!!! JE NAM GEWOON MIJN OMA WEG EN BEGRAAFT HAAR ZONDER DAT IK HET WIST!!!! HOE EGOÏSTISCH BEN JE WEL NIET!" schreeuw ik in zijn gezicht. Edward weet niks te zeggen. "ik zou gaan lopen als ik jou was!" lacht sam. Edward volgt zijn raad op en flitst weg tussen de bomen. Ik ren zo hard ik kan achter hem. "KOM HIER STOMME KLOOTZAK!!!" schreeuw ik. Ik klim hoog in een boom en spring van de ene boom naar de andere boom. Ik blijf hangen in de boom die achter Edward staat. Hij was even gestopt en keek zoekend om zich heen. Toen hij me niet zag zuchtte hij opgelucht. Whahaha hij gaat er zo van langs krijgen. ik laat me uit de boom vallen. ik voel me even zweven maar kom dan tercht op Eward. hij verliest zijn evenwicht en valt met zijn gezicht in de grond. Ik zit nu mooi op hem. "WAT DACHT JE? GOH IK GA ROSE HAAR OMA EENS BEGRAVEN ZONDER DAT ZE HET WEET DAT VIND ZE TOCH NIET ERG!!" "dat dacht ik helemaal niet!" zegt Edward als hij zijn gezicht uit de aarde haalt. "HOU JE KOP!" zeg ik en duw zijn gezicht terug in de aarde. "EN DAN NOG IETS!! HOE WEET JE IN GODSNAAM OVER MIJN VADER EN MOEDER! WANT DAT GAAT JE EIGENLIJK NIKSKE AAN!!!" Hij antwoordt niet! pff nou houd hij zijn kop wel! dan schiet me iets te binnen. owh oeps ik houd nog steeds zijn gezicht in de aarde geduwt. ik grennik eens trek zijn gezicht uit de aarde. "ik weet van je ouders door je oma!" "HOE KAN MEN OMA DAT NOU ZEGGEN ZE IS DOOD!" een traan glijd over mijn wang. ruw veeg ik die weg met de rug van mijn hand. "je oma is misschien dood maar haar herinneringen niet! die toonde ze me toen jij wraak was gaan nemen op korneel!" even weet ik niks te zeggen. dit klonk zo onrealistisch! ik heb niet veel keuze dus besluit ik maar om hem te geloven. ik ga van Edward af en trek hem recht aan zijn t-shirt. "kom dan gaan we terug!" zeg ik en samen lopen we terug naar de grens waar de rest stond te wachten.

In de verte zie ik hun al kijken. leah zwaait naar me en ik zwaai terug. Edward wil naar hun toe rennen maar ik geef hem een harde duw tegen zijn arm. Hij vliegt 5 meter verder en knalt tegen een boom. "Ik eerst!" roep naar hem. ik spurt vlug naar de grens en ga tussen seth en jared staan.WHAHA hij kan me nu niks doen want hij mag niet over de grens! Edward is al terug bij zijn familie en kijkt me neidig aan. Ik steek mijn tong uit naar hem.

zou graag reacties hebben! <3