Hoofdstuk 16

Angel:

De jongens liepen met de manager mee en ik keek ze na. Ik grijnsde even naar Hope. ‘We hebben echt geluk,’ zei ik toch weer wat vrolijker. Hope knikte instemmend. Ik was blij dat ik toch mee gegaan was en niet zo had getwijfeld. We hadden nu uitzicht op het hele concert. ‘Hoelang zou het duren denk je?’ vroeg ik en keek naar Hope. Die haalde haar schouders op. ‘Een uurtje ofz?’ Ik knikte en pakte mijn I-pod ik zette muziek op. Hope luisterde mee. Ik had het lied Fuckin’ perfect van Pink aangezet.

Bill pov.

We waren aan het repetitie maar ik kon me niet zo concentreren. Tom ook niet trouwens alleen George en Gustav waren er voor de 100% bij. Onze manager was best boos op ons en na een half uur kregen we even pauze. Ik liep naar de minibar en pakte 4 blikjes cola. Ik gooide er een naar tom, en een naar gustav en een naar Georg. Ik opende mijn eigen blikje en ging zitten. ‘Waar zitten jullie met je gedachten?’ Vroeg Gustav aan mij en tom.