7. Unexpected visitor - first kiss

Mijn elastiekje gleed voor de zoveelste keer uit mijn haar, en buiten regende het inmiddels.Ik had geen zin om in de regen en met verneukt haar naar de kiosk te gaan, alleen om Billy te chanteren en gratis tijdschriftjes te krijgen, waar ik mezelf hand in hand met een ontzettend knappe jongen zag staan - Taylor - terwijl ik mijn lelijkste jogginbroek droeg. En stiekem hoopte ik dat Taylor in de kiosk was, gewoon om hem weer te zien. Ik wilde hem graag zien, want - ik weet eigenlijk niet waarom. Toen ik aan Taylor dacht, wilde ik toch wel weer over straat om naar het boekwinkeltje te gaan. Bianca had vast nog sigaretten nodig, dus dat zou een mooi excuus zijn. Ik pakte mijn slippers van de trap - geen zin om andere schoenen te pakken - en hoewel het nog steeds regende, gooide ik de voordeur open. Daar kneep ik mijn ogen even samen tegen de koude wind, en vaagjes zag ik iemand op onze oprit lopen. Hij kwam mijn kant op. Eerst dacht ik dat het een fotograaf was, maar toen zag ik - en mijn hart maakte een sprongetje - dat het Taylor was. Hij duwde me zonder iets te zeggen naar binnen en deed de voordeur dicht. In zijn hand hield hij een tasje van de kiosk.
'Hoi', zei hij, zijn haar helemaal nat en zijn stem een beetje schor. Hij lachte met zijn lippen van elkaar, zodat ik een blik kon werpen op zijn prachtige tanden.
'Hoi', zei ik terug. Ik pakte het tasje en zijn vest van hem aan, en hing het aan de verwarming. Toen rende ik naar de keuken om een handdoek te halen voor zijn haar - alhoewel ik het hem wel sexy vond staan. Hij droogde zichzelf even af, en toen ging hij mij voor naar de woonkamer. Mijn moeder zat nog steeds aan when the sun goes down vastgeplakt, en merkte helemaal niet dat er iemand binnenkwam.
'Dat kijk in sinds kort ook', mompelde Taylor. Ik lachte even, en vroeg toen:
'Wil je naar mijn kamer?'. Hij keek even geamuseerd, en zei toen ja.
Ik liet hem voor gaan op de trap, en hij mocht raden welke kamer van mij was. Hij trok eerste de roze deur open, maar die was mijn moeder.
De paarse deur bleef over.
'Wat leuk', zei hij, toen hij al mijn kussentjes op het bed zag. Mijn muren waren wit, en ik had zwarte en paarse accenten in de meubels; mijn moeder had het allemaal uitgezocht. Mijn kastdeuren stonden open. Ik liep ernaar toe om ze dicht te doen.
Toen zag ik ineens dat ik er een poster van hem had hangen. Die had ik in zo'n New Love-achtig tijdschrift gevonden, en het leek me grappig om hem aan mijn kastdeur te plakken. Ik schaamde me echter en gooide de kast weer open.
'Nee, wacht even', lachte hij.
Hij trok de kast weer dicht, en bekeek zijn foto. Ik werd met de seconde roder.
'Sorry', mompelde ik.
'Waarvoor?'
Dat wist ik eigenlijk niet - waarvoor. Dus ik haalde mijn schouders op, en liep iets dichter naar de kast toe.
Toen draaide hij zich ineens om en vroeg:
'Geloof jij in liefde op het eerste gezicht?'.
Ik bleef even naar hem staren, waarop ik zei:
'Dat weet ik nog niet..'.
Hij glimlachte.
'Kom eens hier', zei hij. Ik zette een stap in zijn richting. Mijn hart klopte in een onregelmatig tempo, en ik had het gevoel dat ik een zenuwinzinking zou krijgen.
Taylor stak zijn hand naar me uit, en ik pakte hem aan.
'En nu?', vroeg hij, toen ik minder dan tien centimeter van zijn gezicht verwijderd was.
'Ik.. ik - denk het wel', zei ik zacht. Hij glimlachte weer, en ik vond mezelf ik staat terug te glimlachen, al was het een heel zenuwachtige glimlach. Hij legde zijn vrije hand op mijn onderrug, en ik voelde hoe zijn armspieren zich aanspanden toen hij me voorzichtig tegen zich aan drukte. Ik voelde ook hoe sterk zijn greep was. Als ik weg had willen komen - wat nu een van de laatste dingen was die ik wilde - zou het niet gelukt zijn.
Ik stond nu tegen zijn borstkas aan. Ik voelde zijn adem tegen mijn mond toen hij zei:
'Ik ook, denk ik'.
Toen zette ik mijn verstand uit. Ik drukte mijn lippen zachtjes op die van hem, en ik voelde hoe hij even tegen mijn onderrug drukte, alsof hij me nog dichterbij wilde hebben. Zijn andere arm sloeg zich ook stevig om mijn rug heen, en ik legde mijn ene hand op zijn warme wang. Mijn andere liet ik tegen zijn borstkas liggen. Toen ging zijn mond een beetje open onder die van mij. Ik voelde zijn tong tegen mijn lippen, en opende mijn mond. Hij zoende me een beetje ruw, maar toch teder. Toen, na een kus die een eeuwigheid leek te duren, maar toch veel te snel voorbij was, liet hij me langzaam los. Hij keek me van onder zijn wimpers aan en fluisterde 'Nu weet ik zeker dat ik erin geloof'. Ik glimlachte en drukte nog een snelle kus op zijn mond.
'Ik ook', mompelde ik.
'Zullen we even je moeder gezelschap houden?' vroeg hij. Ik knikte even, maar wilde hem eigenlijk niet loslaten. Dus bleven we nog even naar elkaar kijken, en toen we naar beneden liepen, bleef hij mijn hand vasthouden.